پهنه بندی حساسیت فرسایش خندقی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی (مطالعه موردی: حوضه سیف آباد الشتر)

پیش بینی مکانی رخداد فرسایش خندقی از طریق به کارگیری مدل هایی که مبتنی بر تعیین حساسیت اراضی به فرسایش خنددی می باشند. و خروجی آنها منجر به تهیه نقشه پهنه بندی خطر فرسایش خندقی می شود، در حوزه های آبخیزی که چنین مشکلی دارند، مناسب ترین راهکار برای برنامه ریزی مدیریت ارا ضی محسوب می شود . بدین منظور در این تحقیق برای پهنه بندی حساسیت فرسایش خندقی در حوزه آبخیز سیف آباد از روش شبکه عصبی مصنوعی با ساختار پرسپترون چند لایه و به کارگیری متغیرهای نوع خاک، زمین شناسی، کاربری اراضی، شیب ، جهت شیب ، فاصله از جاده، فاصله از شبکه آبراهه ها و طبقات ارتفاعی استفاده شد. نتایج به دست آمدله از شبکه عصبی مصنوعی نشاندهنده تناسب ساختار نهایی 1 - 3 - 8 با نسبت یادگیری 1 / 0 و تابع فعال سیگموئید در لایه پنهان برای پهنه بندی حساسیت فرسایش خندقی در این حوضه می باشد. نتایج پهنه بندی خطر وقوع فرسایش خندقی حاکی از آن است که 3 / 41 درصد در طبقه بدون حساسیت، 6 / 5 درصد در طبقه حساسیت کم، 4 / 6 درصد در طبقه حساسیت متوسط و 7 / 46 درصد در طبقه حساسیت زیاد به وقوع فرسایش خندقی قرار گرفته است.

Keywords:

استان لرستان , حوضه سیف آباد , تابع فعال سیگموئید , فرسایش خندقی , شبکه عصبی مصنوعی