فهیمه زارعیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، قوچان، ایران
بهروز محمودزاده وزیری - استادیار گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، قوچان، ایران

در این پژوهش به مدلسازی و شبیه سازی جذب سطحی گاز متان روی جاذب با چارچوب های فلزی-آلی (MOF) در محدوده فشاری 1 تا 45 بار و در دماهای 7، 30 و 50˚C پرداخته شده است. به منظور پیش بینی ظرفیت جذب جاذب های MOF از مدل ایزوترمی تجربی، نیمه تجربی و تئوری استفاده گردید. با مقایسه نتایج بدست آمده با داده های آزمایشگاهی مشخص گردید که در دماهای پایین (7˚C) مدل های یونیلن (تجربی)، GAB (نیمه تجربی) و بائودو (تئوری)، در دماهای متوسط (30˚C) ایزوترم های فرندلیچ و توث (تجربی)، GAB و پائودو و در دماهای بالا (50˚C) مدل های فرندلیچ و توث، BET (نیمه تجربی) و بائودو دارای بالاترین دقت و کمترین میزان خطا در پیش بینی میزان جذب بودند. در نهایت از میان تمامی مدل های بکار گرفتهشده، مدل ایزوترمی بائودو دارای بهترین عملکرد در پیش بینی میزان جذب متان روی جاذب مورد استفاده بود.

ایزوترم جذب سطحی، گاز طبیعی، MOF، مدلسازی