ارژنگ صادقی - استاد یار گروه عمران دانشگاه تربیت معلم آذربایجان
کریم آقایی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه

درسازه های فولادی نحوه اتصال قطعات به هم و رفتار آنها نسبت به یکدیگر در گرهها بسیار حائز اهمیت می باشد به علت عدم وجود پروفیل مناسب برای ستون در کشور ایران بیشتر ستون ها از پروفیل INP,IPE و یا ناودانی بصورت دوبله طراحی و اجرا می شود اتصال تیر به ستونهای دوبل IPE می تواند از طریق بال و یا جان ستون انجام گیرد که در زمینه اتصال به بال ستون مطالعات نظری و ازمایشگاهی زیادی انجام گرفته و روش طراحی آن در کتابهای طراحی امده است اما در مورد اتصال تیر به جان ستون کارهای انجام گرفته محدود به چند نظریه بوده و در این مورد بررسی های کافی انجام نشده است ستونهای ساخته شده از دوبل IPE که از ستونها ی رایج در ایران عمدتا برای ساختمان های فولادی تا 8 طبقه می باشد به خاطر ضخامت کم جان ستون در مقایسه با بال ان و خروج از مرکزیت و اکنش تکیه گاهی تیر تحت اثر ترکیب تنشهای برشی، کششی - فشاری، و خمشی موضعی قرار می گیرد که باعث افت باربری محل اتصال می شود. پژوهش حاضر برای روشن تر شدن توزیع تتنش در اطراف اتصال تیر به جان ستونهای دوبل IPE می باشد.

اتصال تیر به جان ستون، تمرکز تنش، نبشی نشیمن، خطوط گسیختگی