بهنام سالم - حقوق بین الملل عمومی -دانشگاه قم-ایران-قم
علی مشهدی - حقوق عمومی- دانشکده حقوق-دانشگاه قم-قم-ایران
امید نیاقی - حقوق بین الملل عمومی- دانشکده حقوق-دانشگاه مفید- قم -ایران
نرگس سادات حسینی - حقوق بین الملل-دانشکده حقوق-دانشگاه قم- قم-ایران

تروریسم زیست محیطی در مفهوم به کارگیری عوامل زیست محیطی در حملات ترویستی به عنوان یکی از پیچیده­ترین اشکال تروریسم مدرن شناخته می­شود. تاکنون، هیچ نظریه ای قطعی در ارتباط با چرایی تمایل به استفاده از این عوامل در جریان حملات تروریستی به اثبات نرسیده است. آنچه به نظر می­رسد هسته مرکزی اغلب این حملات را تشکیل می­دهد، تلفات جمعی با آثار همه گیرشدن (اپیدمیک) و ایجاد هرج ومرج و شرایط غیرطبیعی در اوضاع جامعه و کمی فراتر در کل جهان است؛ امری که در اغلب این حملات تحقق یافته است. مهم­ترین اهداف در ورای این حملات انتقام­گیری حاصل از شکست در ابراز وجود در عرصه سیاست و اجتماع و نیز تحقق بخشیدن به ظهور جهانی آرمانی و عاری از شیطان و نیروهای شیطانی است؛ امری که به نحو مبهمی با برخی اندیشه­های آخرالزمانی ممزوج شده است. افزایش تعداد فرقه­های آخرالزمانی با برداشت­های سوء از مذاهب متعدد و ترکیب آنان و درنتیجه ارائه قرائتی غیرقابل پذیرش به لحاظ عقلی در کنار تمایل شدید آنان به استفاده از عوامل زیست محیطی و به ویژه عوامل زیستاری (بیولوژیکی) ما را برآن داشته است تا به بررسی یکی از مهم ترین و پیچیده­ترین ابعاد تروریسم زیست محیطی بپردازیم. هدف اصلی در این پژوهش، واکاوی عوامل گرایش به تروریسم زیست محیطی و به ویژه استفاده از عوامل زیستاری (بیولوژیکی) ازنظر مبنایی و نیز ماهیت مرتکبان آن است. درحقیقت، در این پژوهش در مقام ارائه یک الگوی شخصیتی از مرتکبان تروریسم زیست محیطی هستیم. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از وجود اختلالات روان شناختی، ذهنیتی بنیادگرا و آخرالزمانی و انگیزه­های انتقام­جویی مذهبی در برابر حکومت­های سکولار و غیردینی در مرتکبان تروریسم زیست محیطی است.

تروریسم, محیط زیست, بیوتروریسم, امنیت زیست محیطی