پروانه رضایی - فوق لیسانس الهیات و معارف اسلامی گرایش اخلاق وتربیت اسلامی

همواره زبان مهم ترین راه ارتباطی بشر بوده و اهمیتی چشم گیر و غیر قابل انکار در رشد و نمو انسان داشته است. فرآیندآموزش و یادگیری که بر مبنای ارتباط میباشد نیز مستلزم به کارگیری زبان است و بدون ارتباط از طریق زبان انجام عملیاتیاد دهی و یادگیری غیر ممکن خواهد بود. بیش از نیمی از افراد جهان را دوزبانه ها تشکیل میدهند و در همه نقاط جهانمصداقی دارد؛ لذا همواره از مسائلی بوده است که بر فرآیند آموزش و یادگیری تاثیر می گذارد. دو زبانه به افرادی گفته می شودکه برای صحبت کردن از دو یا بیشتر از دو زبان استفاده می کنند اما این به آن معنا نیست که به هر دو زبان تسلط کامل دارند؛در واقع کمتر دو زبانه ای را میتوان یافت که به هر دو زبان به یک اندازه مسلط باشد. ایران از جمله کشورهایی است که پدیدهدو زبانگی در آن وجود دارد. هر چند که زبان غالب در جمهوری اسلامی ایران فارسی است اما همواره زبان های غیر فارسی نیزدر ایران وجود داشته و دارد. در بیشتر کشور ها افراد دو زبانه با مشکل آموزش و ارتباط و زبان آموزش رو به رو هستند. لذا دراین مقاله که بر اساس منابع کتاب خوانه ای و به صورت مروری تالیف شده است سعی داریم تا علاوه بر آشنایی با پدیده دوزبانگی و نیز تاریخچه پدید آمدن آن، به عوامل موثر در دو زبانگی و همچنین مزایا و معایب آن بپردازیم و چگونگی آموزشبه افراد دو زبانه و شرایط آنها را فرا گیریم.

زبان، آموزش، دوزبانگی ، یادگیری، آموزش و پرورش