روشها و آثار معادباوری بر تربیت انسان از منظر امام علی (ع) در نهج البلاغه

معاد در عقل و فطرت هرانسانی جایگاه قابل توجهی دارد، زیرا همه می خواهند بدانند که آینده ی انسان و جهانچه خواهد بود و نتیجه و هدف از زندگی چیست اعتقاد به معاد یکی از ارکان اصلی اعتقادی در ادیان الهیمی باشد. ایمان به معاد و روز جزا در جهان بینی مکتب اسلام یکی از ارکان ضروری دین و از اصول اعتقادیآن می باشد همچنین این اصل ازجمله ضامن های اجرای احکام الهی پیامبران بوده است. تحقیق حاضر باهدف تبیین دیدگاه امیرالمومنین امام علی علیه السلام نسبت به معاد در نهج البلاغه، آن را وسیله ای برایتربیت فرد معرفی کرده است، و ضمن بررسی مفاهیم نظری تربیت و معاد، رابطه ی آنها در نهج البلاغه با یکدیگرمورد مطالعه قرار گرفته است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و با مراجعه به اسناد علمی و منابعمعتبر تحقیقاتی به صورت کتابخانه ای انجام شده است، و در پی آن این نتیجه حاصل شده است که ایمان بهمعاد از جمله روش های تاثیرگذار بر تربیت فرد می باشد.

Keywords:

معاد باوری , تربیت , انسان , نهج البلاغه , امام علی (ع)