شیوا گوران - دانش آموخته کارشناسی ارشد برنامه درسی، گروه روش ها و برنامه های آموزشی و درسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
کیوان صالحی - استادیار سنجش آموزش، گروه روش ها و برنامه های آموزشی و درسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
محمد جوادی پور - دانشیار برنامه درسی، گروه روش ها و برنامه های آموزشی و درسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

معلمان به عنوان موثرترین نیروی انسانی سازمان آموزش وپرورش در اجرای تغییرات محسوب می شوند. واکاوی در تجربه زیسته معلمان در تغییرات اخیر نظام ارزشیابی پیشرفت تحصیلی در دوره ابتدایی، زمینه ای مناسبی را برای ارتقای کیفیت نظام ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، فراهم می نماید. پژوهش حاضر، با هدف واکاوی واکنش های معلمان نسبت به تغییرات نظام ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دوره ابتدایی انجام شده است. مطالعه حاضر مبتنی بر رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی تفسیری، با حضور 14 مشارکت کننده معلم زن ومرد در منطقه دو شهر تهران به روش نمونه گیری هدفمند، با انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شده و به روش (Diekelmann, Allen and Tanner, 1989) تحلیل گردید. یافته ها نشان داد معلمان در کل، نسبت به ماهیت برنامه ارزشیابی توصیفی، نظر مثبتی ندارند. از دیدگاه معلمان تغییرات نظام ارزشیابی باعث شده انتظارات سیستم آموزشی از آنها زیاد شود که این مسئله منجر به شکل گیری ذهنیت منفی در معلمان شده است. واکنش معلمان در مقابل تغییرات نظام ارزشیابی در سه مضمون اصلی صلاحیت های حرفه ای ، مشکلات سیستم آموزشی ، انتظارات سیستم آموزشی و نه زیرمضمون، شناسایی و طبقه بندی گردید. به نظر می رسد، تمرکز و علاقه مندی به ایجاد تغییر بدون توجه به شرایط تغییر و به ویژه تناسب تغییر با بلوغ سازمانی، چالش های متعدد و متنوعی را برای نظام آموزشی به همراه داشته است که تداوم آن می تواند تبعات مخربی را برای تمامی ارکان نظام آموزشی به همراه داشته باشد.

ادراک معلمان, ارزشیابی توصیفی, واکنش به تغییر, دوره ابتدایی, پدیدارشناسی تفسیری