فرهاد ابراهیم آبادی - دکتری برنامه ریزی درسی در آموزش عالی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
محبوبه عارفی - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
کوروش فتحی واجارگاه - استاد گروه علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
جعفر توفیقی - استاد گروه مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

هدف این پژوهش بررسی نحوه مدیریت شایستگی و نحوه برنامه ریزی آموزشی در کارشناسی فناوری اطلاعات در کشورها یا حوزه­های استحفاظی مختلف و مقایسه آن با وضعیت ایران بوده است. روش­شناختی پژوهش حاضر، آمیخته از نوع به هم­تنیده بوده و روش­های تحقیق شامل بررسی اسنادی و روش زمینه­یابی بوده است. در بررسی اسنادی ، جامعه آماری شامل اسناد مرجع بین المللی و ملی، مقالات و پژوهش­های علمی بوده است. در روش زمینه­یابی ، که ابزارهای تحقیق شامل مصاحبه نیمه ساختارمند، پرسشنامه و فن­دلفی است جامعه و نمونه متناسب با هر ابزار تعیین شده است. یافته­های پژوهش نشان داد که نوع برداشت از شایستگی بر مدیریت شایستگی و برنامه­ریزی آموزشی تاثیر می گذارد. دیگر یافته­ها نمایان ساختند که در حوزه مهندسی از جمله کارشناسی فناوری اطلاعات، شایستگی در طول چهار مرحله پرورش یافته، سنجیده شده و بسط می­یابد که به چرخه شایستگی مهندسی شهرت دارد. در کشورها یا حوزه­های استحفاظی مختلف، الگوهای تقریبا مشابهی برای استقرار صحیح چرخه شایستگی در مهندسی خصوصا در حوزه فناوری اطلاعات ارائه شده است. همچنین یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که الگوی مناسبی برای مدیریت چرخه شایستگی کارشناسی فناوری اطلاعات در ایران وجود ندارد و چرخه مذکور به درستی استقرار نیافته است.

شایستگی, فناوری اطلاعات, مدیریت, مهندسی