سعید لطیف زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد ،دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
شهرام یوسفی - دانشیار، دانشکده مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
اسفندیار سنجری - پژوهشگر ،دانشکده مهندسی دریا ، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
وحید خلیجی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی دریا

پوسته های استوانه ای بخش اصلی تشکیل دهنده بسیاری از سازه های مهندسی در صنایع مختلف دریایی، پتروشیمی و هوافضا بوده و مسئله کمانش آنها یک موضوع مهم در مهندسی میباشد. هنگامی که یک سازه استوان های تحت فشار داخلی یا خارجی قرار م یگیرد، سازه در معرض کمانش قرار م یگیرد. زمانی بحث کمانش اهمیت ویژه ای پیدا می کند که این پدیده قبل از تسلیم اتفاق بیفتد. در این حالت بایستی بیشترین بار کمانشی که سازه تحمل م یکند تا پدیده کمانش رخ ندهد، بدست آورد. راه های متداولی که برای بالاتر بردن حداکثر بار کمانشی وجود دارد، بصورت افزایش ضخامت پوسته استوانه ای ساده و استفاد ه از انواع تقوی تکننده ها، می باشد. کاربرد این روش ها در عرصه ی صنعتی مشکلات خاص خود را بدنبال دارد. لذا در این مقاله به بررسی استوان ههای تقویت شده به روش چندوجهی 1 (که در ادامه از نام اختصاریPC استفاده میشود) پرداخته میشود تا بتوان از این روش برای بالاتر بردن بار کمانشی سازه، به ازای وزن کمتر و عدم وجود مشکلات نحوه ی اتصال رین گهای تقویتی به بدنه استفاده کرد. در انتها به مقایسه همه جانبه این روش با روش های متداول پرداخته میشود. در فرایند حل، از نرم افزار المان محدود آباکوس 2 و از چندتا مقاله برای صحه سنجی نتایج استفاده خواهد شد. تا اینکه بتوان بهترین روش مطلوب برای افزایش بار کمانشی را انتخاب کرد

کمانش، حل غیر خطی، رینگهای تقویتی، مقادیر ویژه، استوانه های تقویت شده به روش چندوجهی، پوستهی استوانهای