فیروز میردریکوند - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
غلام رضا حسین نژاد - دانشیار گروه برنامه ریزی درسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مجید علی عسکری - دانشیار گروه برنامه ریزی درسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مرزبان ادیب منش - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه.اصفهان،ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش تدریس فعال بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس علوم شهرستان اندیمشک انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان درس علوم و دانش آموزان پایه سوم راهنمایی شهرستان اندیمشک بود، که تعداد 12 نفر از معلمان علوم و 288 دانش آموز با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودسنجی معلمان ویژه روش تدریس فعال/ غیرفعال و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد تحصیلی دانش آموزان استفاده شد.روایی آزمون محقق ساخته با اعمال نظر متخصصان تایید شد و برای تعیین محاسبه پایایی آزمون از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار پایایی آن 93/0 به دست آمد. داده های به حاصل شده با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس عاملی و تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که روش تدریس فعال در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از روش سنتی موثرتر است. اما با توجه به جنسیت تفاوت معناداری بین دانش آموزان دختر و پسر مشاهده نشد.

روش تدریس, روش تدریس فعال, عملکرد تحصیلی