بررسی تاثیر سامانه های گرمایش برمبنای جابجایی هوا بر سطح آسایش حرارتی ورزشکاران در سالن هایورزشی

زمینه و هدف: آسایش حرارتی به شرایطی اطلاق می شود که در آن فرد از وضعیت حرارتی محیط از لحاظ ذهنی احساسرضایت دارد. یکی از سامانه هایی که در محیط های ورزشی در فصل سرما استفاده می شود، گرمایش از طریق جابجایی هوامی باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر سامانه های گرمایش بر مبنای جابجایی هوا بر سطح آسایش حرارتی ورزشکاران می باشد.روش بررسی: درمطالعه حاضر، سامانه های گرمایش از طریق جابجایی هوا در یکی از سالن های ورزشی شهر سنندج دراواسط بهمن ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا پارامترهای محیطی تاثیرگذار بر آسایش حرارتی، قبل و بعد از روشن شدنسیستم گرمایش اندازه گیری و بر اساس آنها شاخص عینی آسایش حرارتی تعیین گردید. همچنین با استفاده از پرسشنامهتوزیع شده در بین ورزشکاران شاخص آسایش حرارتی بر مبنای احساس ذهنی ورزشکاران تعیین گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین دمای خشک و دمای تابشی با روشن شدن این سامانه های گرمایشی به ترتیب 3/6 و3/72 درجه سانتی گراد افزایش یافته است و شرایط حرارتی سالن از لحاظ شاخص خنک کنندگی باد در ناحیه نسبتا گرم قرار گرفته است. شاخص آسایش حرارتی بعد از روشن شدن سامانه گرمایش نسبت به حالت خاموش از 1/2- به 1/32+ تغییر پیدا کرده است که این مقدار برابر افزایش تنها 13 درصد احساس رضایت افراد بود.نتیجه گیری: به دلیل توزیع حرارتی نامتوازن و متمرکز بودن حرارت در اطراف دیوارها و سقف و همچنین دمای پایین ناحیهکف، این سامانه ها نمی توانند آسایش حرارتی ورزشکاران را بطور موثر تامین کنند. لذا استفاده از سامانه های جدید از جملهگرمایش تابشی به دلیل خصوصیات توزیع یکنواخت حرارت و سرعت گرمایش بالا می تواند مفید باشد.

Keywords:

سامانه گرمایش , آسایش حرارتی , سالن ورزشی , ورزشکار