بررسی نقش زمان نمونه برداری هوای بازدم در ارزیابی مواجهه شغلی با تتراکلرواتیلن

زمینه و هدف: پایش هوای بازدم، به علت غیر تهاجمی بودن و عدم ایجاد ناراحتی در کارگر و همچنین سهولت در تجزیه ومحاسبه نتایج، سبب کاربرد روزافزون این روش در مقایسه با سایر روش های پایش زیستی (خون و ادرار) شده است. از آنجائی که زمان نمونه برداری آلاینده های شغلی در هوای بازدم از اهمیت زیادی برخوردار می باشد، لذا هدف از انجام اینمطالعه بررسی نقش زمان نمونه برداری از هوای بازدم در ارزیابی مواجهه شغلی با تتراکلرواتیلن در خشکشویی ها بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، سطوح تتراکلرواتیلن در هوای بازدم 25 نفر (22 مرد و 3 زن) از شاغلین خشکشویی ها در دو حالت مختلف به ترتیب، یک ساعت بعد از مواجهه (گروه اول)، و در خاتمه شیفت کاری 8 ساعته (گروهدوم) به همراه سطوح مواجهه فردی وزنی- زمانی (TWA) در شش غلظت محیطی متفاوت به طور همزمان اندازه گیری گردید.یافته ها: در این مطالعه، مقادیر سطوح مواجهه فردی وزنی- زمانی (ppm 27/1±27/30) و سطوح تتراکلرواتیلن در هوایبازدم گروه دوم (ppm 55/3±52/3) از شاخص بیولوژیکی مواجهه (BEI) پیشنهادی کمیته فنی کشور بیشتر، و سطوحتتراکلرواتیلن در هوای بازدم گروه اول (ppm 82/1±03/1) از شاخص مربوطه کمتر بود. همچنین بین غلظت محیطی وسطوح تتراکلرواتیلن در هوای بازدم گروه اول ارتباط آماری معنی داری به دست آمد (بهم ریخته است ). در حالی که بینغلظت محیطی و سطوح تتراکلرواتیلن در هوای بازدم گروه دوم همبستگی قابل ملاحظه ای مشاهده نگردید.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که همبستگی بین غلظت های محیطی و سطوح تتراکلرواتیلن در هوای بازدم، باافزایش غلظت در ساعات اولیه کار افزایش و در ادامه با انتشار و خروج آلودگی، در خاتمه شیفت کار کاهش می یابد. لذا بااستناد به همخوانی به دست آمده بین نتایج سطوح تتراکلرواتیلن در هوای بازدم و میزان مواجهه فردی وزنی- زمانی، این مطالعه بر پایش تتراکلرواتیلن در هوای بازدم در خاتمه شیفت کار به عنوان معیار مناسبی جهت ارزیابی مواجهه شغلی باتتراکلرواتیلن در خشکشویی ها تاکید دارد.

Keywords:

پایش بیولوژیک , هوای بازدم , تتراکلرواتیلن , مواجهه شغلی , خشکشویی