علی سررشته داری - استادیار دانشکده مهندسی مکانیک،دانشگاه صنعتی شاهرود
هومن نوروزی - دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شاهرود

در پیشرانش مگنتوهیدرودینامیکی از انتقال انرژی به سیال به شیوه ای غیر مکانیکی استفاده می شود. این انتقال انرژی بدین معناست که در این مکانیزم، اجزای متحرک وجود نداشته و در نتیجه مشکلات ناشی از تماس و اصطکاک قطعات همچنین تولید صدا برطرف می شود. کاهش خطر انسداد، آسان بودن پروسه ساخت و افزایش عمر قطعات، از دیگر مواردی می باشند که باعث گسترش این شیوه از انتقال انرژی به سیال و یا ایجاد پیشرانش در ابزارهای مختفلی از جمله میکروپمپ ها یا شناورهایی با استفاده های خاص شده است. اصول کار پیشرانش در این نوع از ابزارها بر اساس ایجاد و عبور دادن جریان الکتریکی عمود بر یک میدان مغناطیسی است، که در اثر آن نیروی لورنتز ایجاد شده، نیروی مذکور سبب اعمال نیرو به سیال و در نتیجه نیروی عکس العمل آن به جسم مورد نظر می گردد. حضور نیروی لورنتز در محیط سیال باعث ایجاد اختلاف فشار در المان های سیال و در نتیجه باعث حرکت نسبی آن با سازه پیشرانه می گردد. در این مقاله مراحل ساخت ابزاری برای ایجاد پیشرانش مگنتو هیدرودینامیکی و نتایج حاصل از آزمایش های مذکور ارایه شده است

پیشرانش، مگنتوهیدرودینامیک، سنجش سرعت، نیروی لورنتز