تاثیر مداخلات ارگونومی بر عملکرد شغلی، بارکاری ذهنی، خستگی و اختلالات اسکلتی و عضلانی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 849

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_394

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

Abstract:

زمینه و هدف:مقدمه امروزه بهره وری و رضایت شغلی از موارد موردتوجه سازمان هاست. محیط سالم ازلحاظ فیزیکی و روانیمی تواند بر میزان بهره وری، عملکرد و کیفیت زندگی و کار کارکنان اثرگذار باشد. محیط سالم محیطی با کمترین احتمالآسیب در سیستم اسکلتی عضلانی کارکنان، کمترین میزان خستگی، کمترین میزان بارکاری ذهنی که تمامی این مواردمی تواند منجر به افزایش عملکرد فرد در سازمان شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مداخلات ارگونومیکی بر میزان کاهشاختلالات اسکلتی عضلانی، خستگی و بارکار ذهنی و افزایش عملکرد صورت گرفت.مواد و روش ها: روش این مطالعه بر روی تمامی پرسنل ارتباط با مشتریان (مرکز تماس) یک شرکت تلکام در تهران صورتگرفت. در این مطالعه شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله به پرسشنامه های اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک، پرسشنامهخستگی سوفی و پرسشنامه بارکاری ذهنی NASA-TLX را تکمیل نمایند و پرسشنامه عملکرد شغلی BSC توسط مدیریتمحاسبه گردید.یافته ها: مداخله شامل کارگاه آموزشی اصول ارگونومی، تغذیه سالم، اصول HSE و استفاده بهینه از زمان استراحت، اصلاحایستگاه کاری با معیارهای ارگونومی و خرید تجهیزات مورد نیاز بود. نتایج نتایج نشان داد که مداخله صورت گرفته درپرسشنامه سوفی منجر به کاهش عرق کردن، از نفس افتادن، خشکی مفاصل و درد عضلانی، بی تفاوتی، خمیازه کشیدن وبیحالی شد. در خصوص اختلالات اسکلتی عضلانی، مداخله منجر به کاهش درد و ناراحتی در تمامی اندام های دوازده گانه شدکه این میزان در شانه، گردن، آرنج، باسن، زانو و مچ پا معنی دار شد. پس از مداخله، میزان فشار فیزیکی، تلاش کوشش و نمرهکلی بارکاری ذهنی به طور معناداری کاهش یافت. عملکرد شغلی نیز به طور معناداری در تمامی جنبه ها افزایش یافت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ارتقا شرایط کار به سوی استانداردهای ارگونومیکی و علاوه بر تاثیر مستقیم برسلامت جسمی و روحی کارکنان، می تواند در بهره وری سازمان نیز موثر باشد.

Keywords:

Authors

رضا غلام نیا

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دانشکده بهداشت و ایمنی

علی سیدشریفی

دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دانشکده بهداشت و ایمنی