بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی در اندام های فوقانی و تحتانی تیم درمان در اتاق عمل های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

زمینه و هدف: امروزه اختلالات اسکلتی عضلانی از جمله صدمات گسترده شغلی در دنیا هستند که محیط کار، فعالیت ها وپوسچر فرد نقش اساسی در شیوع آن دارند. این اختلالات می توانند در اندام های فوقانی و تحتانی افراد ظاهر شوند و اقتصادفرد و سازمان و بهداشت شغلی فرد را تحت تاثیر خود قرار دهند. با آگاهی از شیوع اختلالات می توان مداخلات پیشگیرانه رابه موقع جهت حذف یا کاهش آن انجام داد. به همین دلیل این مطالعه با هدف بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی در اندامهای فوقانی و تحتانی تیم درمان انجام شد.مواد و روش ها :در این مطالعه توصیفی مقطعی که در بیمارستان های دولتی و غیر دولتی اصفهان در سال 1398 به روشخوشه ای انجام شد. تعداد 123 نفر پس از کسب اجازه و دخیل کردن معیارهای ورود: شاغل بودن در این مراکز، متمایل بههمکاری، فعالیت در حیطه اتاق عمل یا بیهوشی، دانشجو نبودن وارد مطالعه شدند. جهت برآورد میزان شیوع اختلالاتاسکلتی عضلانی از پرسشنامه عمومی نوردیک و جهت پی بردن به میزان شدت درد و تکرار آن از پرسشنامه کرنل استفادهشد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS20 و آزمون توصیفی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها : میانگین سنی نمونه های ما برابر با 8/22±32/57، وزن 10/15±63/89، قد 7/39±165، تجربه کاری 8/00±9/83 بود. در طی 12 ماه گذشته شایع ترین عضو درگیر با اختلالات اسکلتی عضلانی در اندام فوقانی مربوط به ناحیه گردن و شانه با شیوع یکسان 61/4% بود. در اندام تحتانی نیز درد، نارحتی و بی حسی در زانو با شیوع تقریبآ مشابه اندام فوقانی بیشترین شکایات را به دنبال داشت (63%). بعد از زانو مشکلات مربوط به پا و قوزک بیشترین درد و ناراحتی را برای نمونه های ما به بار آورده بود (48 %). در اندام فوقانی نیز مشکلات مچ و دست تقریبآ با شیوع مشابه با اندام تحتانی در مرتبه دوم قرار داشت (44/9%). در طی 7 روز گذشته نیز مشکلات گردن و شانه از اندام فوقانی و پا و قوزک از اندام تحتانی شایع ترین ناراحتی بعد از مشکلات زانو (42/5%) بود. شیوع این مشکلات تقریبآ مشابه هم و به ترتیب شامل 34/6%، 39/4%، 36/2% بود. مشکلات آرنج از اندام فوقانی (9/4%، 9/4%) و ران از اندام تحتانی (22%، 15/7%) کمترین شکایات افراد را در طی 1 سال گذشته و هفته گذشته به دنبال داشت. مشکلات زانو مهم ترین عامل (42/5%) در بازماندن افراد از فعالیت روزمره خود شد. بعد از آن مشکلات گردن از اندام فوقانی با شیوع تقریبآ نصف عامل اول یعنی زانو دومین علت در بازماندن افراد از فعالیت بود (23/6%). هر چند اکثر شرکت کنندگان شدت درد ایجاد شده در این دو عضو را متوسط بیان کردند (33/9%، 34/6%). نتیجه گیری: بر اساس یافته های ما شرایط کاری اتاق عمل به گونه ای است که اندام های فوقانی و تحتانی افراد را درمعرض خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی قرار می دهد. به طوریکه این شیوع در هر دو اندام بالا می باشد. اما زانو، گردنو شانه را بیشتر از نواحی دیگر تحت تاثیر خود قرار می دهد. بنابراین شناسایی عوامل موثر در ایجاد این اختلالات در جهتارائه راهکارهای ارگونومیکی در راستای پیشگیری یا کاهش آن ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

اختلالات اسکلتی عضلانی , تیم درمان , اندام فوقانی , اندام تحتانی