بررسی ارتباط اختلالات روانی مختلف و حوادث ترافیکی در رانندگان کامیون

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 663

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_446

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

Abstract:

زمینه و هدف: شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد برخی از اختلالات روانی منجر به کاهش احتیاط، توجه، مسئولیتپذیری، مراقبت و هوشیاری در رانندگان می گردد. در ایران به تازگی تلاش هایی برای پایش رانندگان کامیون از نظر سلامتروان صورت گرفته است و رانندگان کامیون برای تایید گواهینامه از نظر سلامت روان از وجود بیماری هایی نظیر خود بیمارانگاری، افسردگی، هیستری، انحراف روانی اجتماعی، پاراتویا، ضعف روانی، اسکیزوفرنی و هیپومانیا مورد بررسی قرار می گیرند.با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بیماری های روانی مذکور با سابقه حوادث در رانندگانکامیون انجام گردیده است.مواد و روش ها: این مطالعه مورد شاهدی روی 223 نفر از رانندگان کامیون دارای اختلالات روانی به عنوان گروه مورد و446 نفر از رانندگان کامیون بدون اختلالات روانی به عنوان شاهد انجام گردید. افراد به صورت تصادفی طبقه بندی شده و براساس اطلاعات مرکز سلامت کار انتخاب گردیده و از طریق تماس تلفنی برای شرکت در مطالعه دعوت شدند. همچنیناطلاعات مربوط به سوابق تصادفات ترافیکی افراد و شدت آنها از گزارشات واحد تخلفات و تصادفات جاده ای پلیس رانندگانیاستخراج گردید. پس از حضور افراد در محل مطالعه، در ابتدا با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک افراد شامل: سن،سطح تحصیلات، مصرف سیگار و اعتیاد به مواد مخدر جمع آوری شد. سپس بیماری های روانی افراد شامل هیپوکندری،افسردگی، هیستری، انحراف روانی اجتماعی، پارانویا، ضعف روانی، اسکیزوفرنی و هیپومانیا با استفاده از فرم کوتاه 71 سوالیتست استاندارد شده پرسشنامه چند وجهی مینه سوتا (MMPI) مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت اطلاعات با استفاده آزمونهای آماری توصیفی، کای اسکوئر و آزمون های تعقیبی در SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: براساس نتایج آزمون، سابقه حوادث رانندگی بویژه حوادث با شدت متوسط و بالا در افراد دارای اختلالات روانینسبت به افراد سالم به طور معنی داری بیشتر بود (p<0/05). سابقه حوادث رانندگی در افراد دارای اختلالات روانی افسردگی، هیستری، انحراف روانی اجتماعی، پارانویا، اسکیزوفرنی و هیپومانیا به طور معنی داری نسبت به افراد سالم دارای اختلافمعنی دار بود (p<0/05). در حالی که سابقه این نوع حوادث در افراد دارای اختلالات روانی هیپوکندری و ضعف روانی نسبت به افراد سالم اختلاف معنی داری نداشت (p> 0/05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر به طور کلی نشان داد که افراد دارای بیماری های روانی به طور معنی داری سابقه حوادثرانندگی بیشتری را نسبت به افراد سالم داشتند. تنها دید خوب نمی تواند ملاک صلاحیت رانندگی باشد بلکه تجربه، استعدادهای طبیعی، دقت و تعادل روانی است که به انسان برای رانندگی صلاحیت می دهد. بنابراین نیاز است که جهت کاهشتکرار تصادفات و رفتار رانندگی ایمن تر، رانندگان شامل رانندگان کامیون و سایر رانندگان وسایل نقلیه هنگام اخذ گواهینامهو حتی بعد از آن تحت ارزیابی های دقیق روان شناختی با استفاده از مقیاس های تعیین کننده میزان اختلالات شخصیتی آنها قرار گیرند.

Authors

سیامک پورعبدیان

کارشناسی ارشد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

سعید یزدانی راد

کارشناسی ارشد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

سعید لطفی

کارشناسی ارشد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

پرستو گلشیری

کارشناسی ارشد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

بهزاد مهکی

کارشناسی ارشد گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان