ارزیابی خطاهای انسانی در تجهیزات با استفاده از تکنیک PUEA و منطق فازی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 639

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_477

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

Abstract:

زمینه و هدف: عامل انسانی، اصلی ترین نقش را در بروز حوادث دارد. کوچکترین خطای انسانی در مراحل کاری می تواند بهحادثه ای فاجعه بار منتهی شود و خسارات جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. خطاهای انسانی علت بسیاری از حوادث درحیطه ی پزشکی محسوب شده اند، که می توانند منجر به از دست دادن جان بسیاری از بیماران شوند. با استفاده از تجهیزاتایمن و رعایت ایمنی تجهیزات میتوان درصد زیادی از خطاها را کاهش داد. بنابراین، این مطالعه با هدف شناسایی و پیشبینی خطاهای انسانی در استفاده از یکی از تجهیزات درمانی انجام شد.مواد و روشها: مطالعه مقطعی حاضر، در یک مرکز درمانی صورت گرفت. سیستم مورد مطالعه، دستگاه ونتیلاتور بود که دردرمان طیف وسیعی از بیماریها استفاده شده و از تجهیزات مهم بویژه در بخش مراقبتهای ویژه میباشد. انتخاب سیستم براساس بررسی مستندات مربوط به خطاهای انسانی، مصاحبه با پرستاران و سرپرستان و اهمیت آن صورت گرفت. شناسایی وارزیابی خطاهای انسانی با استفاده از تکنیک آنالیز پیشبینانه خطا در کاربرد، کمیسازی خطاها و کاهش عدم قطعیت دربرآورد میزان اهمیت خطاهای انسانی شناسایی شده نیز با منطق فازی انجام شد.یافته ها: 33 خطا در استفاده از دستگاه ونتیلاتور شناسایی شد. فراوان ترین انواع خطاها از نوع خطا در عمل (72/72%)، و مهم ترین علت خطاها سهو و لغزش (42/42%) بوده است. اصلی ترین پیامدهای اولیه در خطاهای شناسایی شده، استریل نبودن دستگاه و امکان انتقال میکروب به بیمار بود. در 42/42درصد موارد، خطاها فاقد امکان بازیابی بوده است. نتایج حاصل از تکنیک آنالیز پیش بینانه خطا در کاربرد و منطق فازی نشان داد بین نوع خطا و فراوانی رخداد آن و احتمال وقوع خطا ارتباطی وجود ندارد.نتیجه گیری: استفاده از تکنیک های شناسایی خطر، منجر به مورد توجه قرار دادن نقاط ضعف و تلاش برای رفع آنها می شود.تکنیک PUEA ، اگرچه توانایی بالایی در شناسایی و تحلیل خطاها (نوع خطا، پیامد ناشی از وقوع خطا، ردیابی و بازیابی خطا)دارد، اما یکی از محدودیتهای آن نداشتن توانایی محاسبه احتمال وقوع خطاهای شناسایی شده و تعیین میزان اهمیت واقعیآنها است. منطق فازی رویکردی دقیق برای ارزیابی شرایط و موقعیت های حساس و مبهم است که قدرت خلاقیت و درکانسان را از مفاهیم مبهم شامل می شود. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که، در مطالعات ارزیابی و تحلیل خطاهای انسانی،استفاده از تکنیک های شناسایی خطر در کنار رویکردی کمی ساز که احتمال وقوع خطاهای شناسایی شده را تعیین می کند،می تواند باعث کاهش عدم قطعیت و افزایش قابلیت اطمینان نتایج نهایی گردد.

Authors

مریم فرخ زاد

استاد دانشگاه علوم پزشکی همدان

طاهره اسکندری

استاد دانشگاه علوم پزشکی همدان

سمانه سالاری

استاد دانشگاه علوم پزشکی همدان

آرش خلیلی

استاد دانشگاه علوم پزشکی همدان

ایرج محمدفام

استاد دانشگاه علوم پزشکی همدان