بررسی زمان شکست جذب بخار تولوئن در کربن فعال اصلاح شده با پلاسمای DBD

زمینه و هدف: گسترش روز افزون جوامع بشری در زمینه های صنعتی، حضور انواع آلاینده ها در هوا را به دنبال داشته کهدر این بین ترکیبات آلی فرار یکی از مهمترین منابع آلودگی هوا می باشند. این آلاینده ها از فرایندهای صنعتی، دارویی،صنایع نفت و گاز، احتراق، منابع طبیعی مانند آتشفشان ها وارد اتمسفر می شوند و به دلیل ایجاد اوزون تروپوسفری، مه دودفتوشیمیایی، اثرات گلخانه ای، بوجود آورنده باران های اسیدی و اثرات جبران ناپذیر روی سلامتی انسان مردود شناخته شدهاند. در بین انواع روش های حذف و کنترل این ترکیبات، جذب سطحی با استفاده از کربن فعال از رایج ترین روش های مورداستفاده در این زمینه می باشد. علی رغم راندمان مناسب کربن فعال در کنترل ترکیبات آلی فرار، تلاش برای بهبود ویژگیهای کربن فعال به منظور افزایش زمان شکست جذب جاذب از اهداف تحقیق پیش رو می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش، زمان شکست جذب گرانول کربن فعال، سطح ویژه، قطر منافذ بعنوان مهمترین ویژگیسطح جاذب در بهبود راندمان جذب تولوئن توسط جاذب متاثر از فرایند اصلاح با پلاسمای DBD ، مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان می دهد گرانول کربن فعال اصلاح شده با پلاسمای DBD ، از زمان شکست جذب بالاتری نسبت بهگرانول کربن فعال اصلاح نشده برخوردار می باشد. این نتایج در حالی است که، تغییر قابل توجهی در مقادیر مربوط به ویژگیهای فیزیکی جاذب اصلاح شده نسبت به جاذب اصلاح نشده مشاهده نمی شود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعهنشان می دهد که پلاسمای DBD ، بعنوان روشی در گروه تکنولوژیهای سبز و سازگار با محیط زیست بدون تولید پسماند،پساب و هرگونه آلاینده جانبی قادر به بهبود راندمان جذب سطحی گرانول کربن فعال با هدف کنترل بخار تولوئن از هوا می باشد.

Keywords:

پلاسما , ترکیبات آلی فرار , اصلاح , جذب سطحی , گرانول کربن فعال