بررسی کار آفرینی در دانشجویان بهداشت حرفه ای یکی از دانشگاه های علوم پزشکی کشور

زمینه و هدف: بررسی اجمالی کشور های صنعتی و فرا صنعتی نشان می دهد که بخش عمده ای از برنامه های آموزشیدانشگاه ها در این کشور ها به آموزش کار آفرینی اختصاص دارد. پرداختن به موضوع کار آفرینی و آموزش آن از این جهتحائز اهمیت است که می تواند زمینه بروز ایده های جدید در افراد بویژه دانشجویان را فراهم کند و به ایجاد کسب و کار واشتغال مولد منجر شود. باتوجه به اینکه درحال حاضر خدمات بهداشت حرفه ای کلیه مشاغل صنعتی ، غیر صنعتی،کشاورزی و خدماتی را در بر می گیرد ، در این میان دانشجویان بهداشت حرفه ای تعامل مطلوبی با صنایع و سایر بخش هایتولیدی و خدماتی دارند ، بنابراین دارای ارتباط نزدیکتری با مفهوم کار آفرینی داشته و در صورت فراگیری برنامه هایآموزشی می توانند در خصوص را ه اندازی مشاغل جدید پیش قدم باشند. این پژوهش به منظور بررسی وضعیت آشناییدانشجویان بهداشت حرفه ای با مفهوم کارآفرینی ، مهارت های خود اشتغالی و همچنین ارائه راهکارهای اجرایی توسعهکارآفرینی در دانشجویان مذکور صورت گرفت.مواد و روش ها : ابتدا مفاهیم و کلیات کار آفرینی (فرآیند و ویژگی ها ی آن ، تجارب و نتایج کسب شده آن در جهان،طرح توسعه کار آفرینی در دانشگاه های کشور، چالش های اشتغال فارغ التحصیلان و وضعیت بازار کار از طریق مطالعه ومراجعه مستقیم به مرکز کار آفرینی دانشگاه ها مورد تحقیق قرار گرفت. سپس جهت بررسی کارآفرینی در دانشجویانبهداشت حرفه ای بعد از مشخص شدن اهداف و برنامه های بهداشت حرفه ای و تعیین ظرفیت های بالقوه کارآفرینی در زمینههای تخصصی ، سوالاتی را با توجه به محتوای مباحث کار آفرینی و چالشهای اشتغال فارغ التحصیلان و نظرات هیئت علمیطراحی شده اند به گونه ای که با پاسخ گویی به آنها و تحلیل نهایی، دستیابی به اهداف پژوهش امکان پذیر گردد، آماده شد.جامعه مورد مطالعه شامل دانشجویانی که حداقل دو نیمسال تا فارغ التحصیلی فرصت داشتند، انجام گرفت. ابزار جمع آوریاطلاعات مصاحبه بوده که نتایج حاصل بصورت درصد بدست آمد.یافته ها: نتایج ارزیابی حاکی از آن است که 93% دانشجویان مورد مصاحبه با مفهوم کار آفرینی آشنایی نداشتند ، آمادگی ومهارتهای خود اشتغالی ضعیف بوده و دیدگاه آنها نسبت به اشتغال بعد از فارغ التحصیلی مبهم بود. از دلایل این امر می توانعدم آشنایی دانشجو به امور بازار کار، کار آفرینی و خود اشتغالی و نبود آموزش و مهارت در خلاقیت و کار آفرینی اشاره کرد.همچنین موثرترین دلیل عدم آمادگی اشتغال در حیطه تخصصی؛ عدم مهارت کافی در دروس عملی به علت ضعف ایفای نقشآن دروس در آماده سازی برای اشتغال دانشجویان بیان شده است.نتیجه گیری: از آنجایی که دانشجویان آشنایی لازم به امور کارآفرینی و خود اشتغالی نداشتند لذا کسب نتیجه ضعیف درارزیابی مورد نظر چندان دور از انتظار نبود .با توجه به وسعت برنامه های بهداشت حرفه ای و اینکه یکی از پیامدهای مثبتکار آفرینی اشتغال مولد میباشد نهادینه کردن طرح کارآفرینی یکی از مهمترین فعالیت های ضروری برای پتانسیل عظیم اینرشته تحصیلی است که می تواند خلاقیت ها را جهت داده و با پرورش طرح های اشتغالزایی گامی در کاهش بیکاری جامعهبرداشت. آشنایی دانشجویان نسبت به کارآفرینی و ارتقاء مهارت های خلاقیت ، پرورش خصوصیات کارآفرینی از قبیل ریسکپذیری، اعتماد به نفس ، تمرین کار های گروهی، برنامه ریزی محتوای آموزشی، ایجاد هسته های مشاوره ای و اطلاعاتیجهت راهنمایی و هدایت طرح ها و فعالیت های کارآفرینی دانشجویان ، بازبینی در سر فصلهای دروس آموزشی و تنظیم آنها براساس اطلاعات علمی (نظری) و عملی مورد نیاز تخصص و ایجاد هماهنگی و همسویی بین سر فصل دروس با شرایط احرازشغل بعنوان راهکارهای توسعه کارآفرینی در دانشجویان بهداشت حرفه ای پیشنهاد می شود.

Keywords:

کارآفرینی , بهداشت حرفه ای , اشتغالزایی