CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی نقش آموزش های ایمنی، بهداشت و محیط زیست بر فرهنگ ایمنی کارکنان پتروشیمی و ارایه راهکار جهت بهبود آن

عنوان مقاله: بررسی نقش آموزش های ایمنی، بهداشت و محیط زیست بر فرهنگ ایمنی کارکنان پتروشیمی و ارایه راهکار جهت بهبود آن
شناسه ملی مقاله: NCOHS11_673
منتشر شده در یازدهمین همایش سراسری بهداشت و ایمنی کار در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

عیسی حیدری - دانشجو ایلام دهلران
زینب عباسی اصل حیزانی - دانشجو ایلام دهلران
مسعود دانش پایه - دانشجو ایلام دهلران

خلاصه مقاله:
مساله و مشکل: آگاهی از پتانسیل های خطر و ریسک های نهفته در هر فرآیند و اطلاع از رویه ها و الزامات بهداشتی، ایمنیو زیست محیطی نقش مهمی در کنترل و کاهش رخدادها و ارتقاء سطح سلامت نیروهای شاغل در صنایع مختلف از قبیلصنایع نفتی، گازی و پتروشیمی دارد. آموزش HSE مهمترین مکانیسم حصول اطمینان از برقراری شرایط طرح ریزی شدهبرای فعالیت ها در محیطی امن برای صیانت از تجهیزات و سرمایه های بکار گرفته شده سازمانها می باشد. از همین رو باتوجه به اهمیت این مقوله می بایستی در خصوص کیفیت برنامه ریزی دقیق و اجرای مناسب این نوع آموزشها تحقیق وبررسی دقیقی صورت پذیرد تا متوجه شویم آیا این دوره های آموزشی با جدیت و بطور مناسب برنامه ریزی و اجرا میگردد ویا خیر و آیا این نوع از آموزشها در کاهش حوادث نقشی ایفا می نمایند و یا خیر در کل هدف از این تحقیق دستیابی به اینموضوع که آیا بین آموزشهای HSE و کاهش حوادث ارتباطی وجود دارد و یا خیر و همینطور شناسایی نقاط قوت و ضعفآموزشهای برگزار شده و در نهایت رسیدن به یک برنامه آموزشی مناسب و ارائه راهکارها و پیشنهادات قابل اجرا در سطحسازمان در خصوص ارتقاء سطح کیفی این نوع از آموزش ها زیرا با توجه به اینکه بیش از 80 درصد حوادث به دلیل اعمالناایمن اتفاق می افتد، مقوله آموزش HSE از مهمترین ضروریات یک شرکت صنعتی تلقی شده و می بایست بطور مداوم موردپایش قرار گیرد تا در یک چرخه فرآیند در کاهش میزان حوادث احتمالی شرکت نقش خود را بخوبی ایفا نماید با توجه بهحوادث رخ داده در سال های اخیر در شرکت های نفت و گاز و پتروشیمی که نشان از مشکلات متعدد از قبیل عدم رعایتنکات ایمنی بهداشتی و محیط زیستی در این شرکت ها بوده و علل مختلفی می تواند باعث رخ داد این مسائل گردد که یکیاز مهمترین آنها نوع و نحوه مطالب آموزشی و یا تعریف دوره های آموزشی و نحوه اجرای آنها می باشد بر آن شدم تا در اینزمینه پژوهشی صورت گیرد.هدف کاربردی: برسی نقش و ارایه راهکار و پیشنهادات جهت ارتقا و بهبود آموزش های ایمنی ، بهداشت و پتروشیمی.روش کار: روش کار بصورت مطالعات کتابخانه ای با استفاده از مقالات و پایان نامه های موجود و مطالعات میدانی مصاحبه با بخشی ازکارکنان پتروشیمی که نتیجه حاصل از آن در بخش یافته آورده شده است.یافته ها: تاریخچه آموزش بهداشت ، ایمنی و محیط زیست در ایران میزان آگاهی از پتانسیل های خطرو ریسک های نهفته در هرفرآیند و اطلاع از رویه ها و الزامات بهداشتی ، ایمنی و زیست محیطی نقش بسزایی در حذف و کاهش رخدادها و ارتقاء سطحسلامت نیروهای شاغل در صنعت اعم از رسمی و پیمانکاری داشته و دارد. آموزش مهمترین مکانیزم حصول اطمینان ازبرقراری شرایط طرح ریزی شده برای فعالیت ها در محیطی ایمن برای نیروی انسانی جهت دستیابی به محصولی با ویژگیتمرین شده با حفظ تجهیزات و سرمایه های بکار گرفته شده می باشد.در این راستا امور HSE شرکت ملی نفت از سال 1388اقدام به ایجاد واحد آموزش در این زمینه نمود تا با ایجاد بستر فرهنگی و بهره گیری از روشهای نوین آموزشی ، موجب بهحداقل رساندن اثرات نامطلوب صنعت بر محیط و افزایش اثرات مطلوب آن از طریق تامین ایمنی همه جانبه همکاران سازمان تجهیزات و تاسیسات و به صفر رساندن حوادث و آسیب های ناشی از کار و ارتقاء سطح سلامت افراد و همچنین صیانت ازمحیط زیست گردد. و این انقلاب آموزشی تاحدی پیشرفت نمود که صنعت پتروشیمی در این راستا اقدامهای بسیار مهمی رابا لینک نمودن خود با صنایع معتبر جهانی اقدام نمود که این باعث شد تا در بین شرکتهای نفت و گاز و پتروشیمی از اعتباربسیار خوبی برخوردار گردد و سپس سایر شرکتها نیز با بهره گیری از تجربیات این شرکت اقدام به برقراری آموزشهای مستمردر این زمینه نمودند که از آن جمله از پالایشگاهها و شرکتهای ملی پخش و شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت نام برد و درادامه سایر ارگانها، سازمانها و شرکتهای خصوصی کشور نیز با سمبل قرار دادن شرکت نفت نسبت به برگزاری دوره هایآموزشی در این راستا اقدام نمودند.

کلمات کلیدی:
آموزش، HSE ، پتروشیمی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1014938/