سیدحامد سیدی پور - دانشجوی دکتری دانشکده مهندسی هوافضا دانشگاه صنعتی شریف تهران ایران
هادی نوبهاری - دانشیاردانشکده مهندسی هوافضا دانشکده مهندسی هوافضا دانشگاه صنعتی شریف تهران ایران
ماریا پرندینی - استادتمام دانشکده مهندسی برق دانشکده مهندسی برق و بایو،دانشگاه پلی تکنیک میلان میلان ایتالیا

در این پژوهش خطای یک الگوریتم محاسبه احتمال تزاحم تحلیل شده است. احتمال تزاحم در این الگوریتم بر پایه رویکرد نیمه تحلیلی و احتمالاتی و با استفاده از مسیر پرواز پیشبینیشده و مدل خطای موقعیت هواپیماها، محاسبه میشود. تفاوت مدل واقعی خطای موقعیت هواپیماها نسبت به مدل خطای استفادهشده درالگوریتم5 محاسبه تزاحم، سبب بروز خطا در نتایج این الگوریتم میشود. عواملی که سبب بروز این تفاوت میشود، به دو دسته کلی خطای شرایط اولیه و خطای مدل سازی خطا تقسیم میشود. عوامل مربوط به دسته اول سبب متفاوت بودن مسیر پرواز پیشبینی شده نسبت به مسیر واقعی میشود. اما، عوامل مربوط به دسته دوم سبب عدم همخوانی خطای موقعیت هواپیماها با مدل خطای درنظرگرفته شده در الگوریتم محاسبه احتمال تزاحم می شود. در این پژوهش اثر وجود عدم قطعیت در موقعیت و سمت اولیه از دسته اول بررسی شد. از دسته دوم نیز، اثر اندازهگیری موقعیت توسط رادار و اثر وجود همبستگی در داده های مربوط به باد که به ترتیب روی مقدار و نوع خطا موثر هستند، بررسی شد. نتایج نشان میدهد وجود همبستگی در مکان هواپیماها، بیشترین اثر را در خطای الگوریتم محاسبه احتمال تزاحم دارد. اما، خطای احتمال تزاحم در صورت اختلاف شرایط اولیه با مقادیر مفروض در اجراهای مونتکارلو و سنجش موقعیت هواپیماها توسط رادار بسیار کم و در مقابل اثر باد قابل صرف نظر است.

احتمال تزاحم – افق میان مدت – همبستگی – تحلیل خطا