آب یکی از ضروری ترین عناصر حیات است که منجر به ایجاد و شکل گیری تمدن ها شده است. با افزایش جمعیت و گسترش فعالیت های صنعتی و کشاورزی مشکل کمبود آب در کشور ایران با اقلیم گرم و خشک آن به یک چالش تبدیل شده است که این موضوع در آینده بیشتر محرز خواهد شد لذا الزامیست که با بررسی دقیق منابع آبی موجود در این مناطق به ویژه قنات ها و با به کارگیری روش ها و اصول صحیح مدیریت منابع آب و استفاده بهینه از آن به فکر سرمایه گذاری این مهم برای نسل های آتی باشیم. قنوات نقش ارزنده ای در تحولات فرهنگی، اقتصادی، تاریخی و ایجاد تبادل بیولوژیکی و جلوگیری از تخریب سفره های آب زیرزمینی در راستای توسعه پایدار را داشته اند. از آنجا که آب یکی از زیربناهای توسعه پایدار می باشد تامین آب از راه قنات در کشور ایران منجر به توسعه پایدار در حوزه های مختلف می شود. در شرایط سخت کنونی که کشور ما، بویژه نواحی خشک و نیمه خشک آن در معرض تهدید هایی چون خکش سالی، بحران آب، بیابان زایی، شور شدن آب و خاک، نابودی مراتع و پوشش های گیاهی و زندگی جانوری و در مجموعا بودی سرچشمه های حیات قرار دارد، با عنایت به توسعه ی پایدار که چشم انداز حال و آینده را مورد توجه قرار می دهد بهره گیری از قنوات بعنوان عاملی پایدار در این نواحی می توانند موثر واقع شوند. در واقع حیات اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی قلمروهای خشک و نیمه خشک کشور ایران به قنوات وابسته است. در مقاله حاضر تاثیرات قنوات را در حوزه های مختلف اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، زیست محیطی و گردشگری در راستای توسعه ی پایدار مرور می کنیم.