محمد کامیاب - دانشجوی کارشناسی ارشد ساخت و تولید دانشگاه صنعتی قم و سرگروه ساخت و تامین قطعات طرح ها شرکت تحقیقات موتور ایران خودرو
محمدصادق محبی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی قم
علیرضا حاجی علیمحمدی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه سمنان
امیر مافی - رئیس اداره آزمایشگاه مواد شرکت تحقیقات موتور ایرانخودرو
فرج اله زارعی - رئیس اداره ساخت و نمونه سازی شرکت تحقیقات موتور ایرانخودرو

با توجه به پیشرفت چشمگیر فرآیندهای ساخت و لزوم استفاده از آنها در ساخت قطعات نمونه، تعاریف مختلفی در مراحل مختلف توسعه روشهایابداع شده ایجاد گردید. اصطلاح ساخت افزایشی از جمله تعاریف این فناوریها است که دلالت بر ساخت قطعات نمونه و یا آزمایشی دارد، و بهندرت از آنها می توان برای استفاده در کاربرد اصلی قطعات و یا قطعات تولیدی بهره جست. در ساخت افزایشی مبتنی بر سیم و قوس (WAAM)از سیم فلزی به عنوان ماده افزودنی، برای اتصال لایه به لایه بوسیله قوس الکتریکی بمنظور ساخت قطعات استفاده می شود، که حرکت کنترلپذیر مشعل توسط یک سامانه خودکار تامین میشود. هدف از نگارش این مقاله بررسی و رفع چالشهای فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی گاز باالکترود مصرفی (GMAW)، برای ایجاد برخی از ویژگی های خارجی مورد نیاز در سرسیلندر بدون نیاز به ایجاد تغییرات در قالب تولید انبوه است،که برای ساخت تعداد محدود قطعات نمونه مناسب می باشد. میزان انحلال هیدروژن در آلومینیوم در دماهای بالاتر از 650 درجه سانتیگراد بهشدت افزایش مییابد و باعث ایجاد تخلخل هیدروژنی و درنتیجه کاهش خواص مکانیکی قطعه می شود. برای رفع تخلخل هیدروژنی، علاوه برتمیزی و چربیزدایی، میبایست حفاظت گازی تا زمانی که دمای قطعه به زیر 500 درجه سانتیگراد برسد، تداوم داشته باشد. عدم اتصال موادافزودنی به زیرلایه از مشکلات لایه نشانی روی زیرلایه میباشد، که با پیش گرم کردن زیرلایه تا دمای 300 - 200 درجه سانتیگراد مرتفع می گردد.

ساخت افزایشی مبتنی بر سیم و قوس (WAAM)، زیرلایه، زمان توقف بین پاسی، تخلخل هیدروژنی، سرعت پیشروی