بررسی و مقایسه شاخص پایداری برشی پلیمر های بالابرنده شاخص گرانروی ستاره ای مورد استفاده در روغن موتور

برای افزایش گرانروی و شاخص گرانروی روغن موتور از افزودنی های پلیمری استفاده می شود. یکی از انواع این پلیمر ها، پلیمر های ستاره ایاست. مزیت این نوع از بالابرنده های شاخص گرانروی نسبت به انواع دیگر آن، افزایش گرانروی ناشی از انحلال پلیمر بیشتر و پایداری برشیبهتر است. شاخص پایداری برشی عددی بدون بعد است و نشان دهنده درصد افت دائمی گرانروی ناشی از انحلال پلیمر بر اثر اعمال 30 چرخهتنش در آزمون ASTM 6278 است. در این مقاله به بررسی شاخص پایداری برشی پلیمرهای HSD در مقایسه با پلیمرهای بالابرنده گرانرویOCP تا 210 چرخه اعمال تنش پرداخته شده است. پلیمرهای HSD به دودسته خطی و ستارهای تقسیم میشوند. تفاوت این دو گروه در آناست که پلیمرهای HSD خطی زمانی که در روغن پایه حل می شوند، زنجیره ای خطی به گونه ای به یکدیگر نزدیک می شوند که ساختار ستاره ایبه خود می گیرند. منشا تشکیل آن ستاره ها پیوندهای فیزیکی هستند که براثر اعمال تنش زنجیره ای خطی از یکدیگر دور شده و پس از اتمامتنش اعمالی، دوباره به یکدیگر نزدیک شده و ساختار ستارهای شکل را می سازند. پلیمرهای HSD ستاره ای دارای مرکز ثابتی هستند که توسطپیوندهای شیمیایی، ساختار ستارهای به خود گرفته اند. پلیمرهای HSD خطی از منظر پایداری برشی مستحکم تر از نوع ستاره ای آن هاست.

Keywords:

بالابرنده شاخص گرانروی , شاخص پایداری برشی , پلیمر های ستاره ای , روغن موتور