مینا رهبری - دانشجوی دکتری سیستم های نرم افزاری، آموزشکده فنی و حرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی، واحداصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران،
نفیسه اوسطی عراقی - استادیار دانشگاه، گروه کامپیوتر واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران،
سمیه هادی - دانشجوی دکتری سیستم های نرم افزاری ، گروه کامپیوتر واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک ایران

امروزه در بیشتر کاربردهای شبکه حسگر بیسیم شبکه باید توانایی کامل اداره کردن خودکار در محیط های وسیع را داشته باشد. با توجه به این مساله که کل محدوده مورد نظر باید پوشش داده شود و با در نظر گرفتن انرژی محدود باطری حسگرها و اینکه ممکن است نتوانند مجددا شارژ شوند بنابراین نیاز به یکسری روش ها به منظور استفاده بهینه انرژی و در نتیجه بالا بردن طول عمر شبکه از خوشه بندی استفاده می شود. روشهای مدیریت پویای توان که به کاهش مصرف انرژی شبکه های حسگر بعد از طراحی و قرارگیری آنها میپردازند از بالاترین توجه برخوردار بوده و مطالعات تحقیقاتی بسیاری را در سراسر جهان به خود معطوف نموده اند. همچنین در سالهایاخیر، امکان بهکارگیری ابزارهای هوشمند و توانمندی نظیر شبکه های عصبی در روشهای افزایش بهره وری انرژی در شبکه های حسگر بیسیم به اثبات رسیده است. بنابراین در این مقاله ابتدا روش های مختلف مسیریابی و خوشه بندی در شبکه حسگر بی سیم و در ادامه دلایل استفاده از شبکه عصبی به منظور مصرف انرژی بهینه و افزایش طول عمر شبکه بررسی شده است و در نهایت مقایسه آن روشها با یکدیگر پرداخته شده است.

شبکه حسگر بیسیم، مصرف بهینه انرژی، افزایش طول عمر شبکه، خوشه بندی، شبکه عصبی.