اثر یونجه خشک به عنوان جاذب پساب بر کیفیت و تولید پساب در ذرت سیلوشده و عملکرد گاوهای شیرده

هدف، مطالعه اثرات یونجه­خشک به­عنوان جاذب رطوبت بر تخمیر و تولید پساب در ذرت سیلوشده و عملکرد گاوهای تغذیه­شده با آن بود. علوفه ذرت با ماده خشک 22 درصد برداشت و با صفر، پنج و 10 درصد یونجه ­خشک بر حسب وزن تر در سیلوهای زمینی ذخیره شد. با افزایش درصد یونجه، پساب سیلوها و pH، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و کربوهیدرات­های محلول در آب کاهش اما ماده خشک سیلوها به­صورت خطی افزایش یافت (05/0P<). در آزمایش عملکردی که روی نه راس گاو شیری اواخر شیردهی در قالب طرح مربع لاتین ناقص تکرارشده در دو دوره و با سه تیمار فوق انجام شد، مصرف مواد مغذی و قابلیت هضم ظاهری آنها و نیز تولید و ترکیب شیر تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. با این حال، قابلیت هضم ماده آلی با افزایش سطح جاذب به صورت خطی افزایش یافت. کل فعالیت جویدن و خوردن بین تیمارها مشابه اما کل زمان نشخوار و زمان جویدن، نشخوار به­ازای هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی با افزایش درصد جاذب به صورت خطی کاهش یافت. غلظت کل اسیدهای چرب فرار و pH شکمبه تحت تاثیر تیمارها نبود. طبق نتایج، استفاده از یونجه­خشک ضمن حفظ کیفیت ذرت سیلوشده و عملکرد گاوهای شیری اثر معنی­داری در کاهش تولید پساب داشت، لذا به­عنوان یک جاذب موثر پساب در سیلوی علوفه ذرت نابالغ توصیه می­شود.

Keywords:

بلوغ علوفه , جاذب رطوبت , قابلیت هضم , گاوشیری , مصرف خوراک