ارزیابی انفرادی و ترکیبی قابلیت هضم و تخمیر گیاهان شورزی سلمکی ساقه سفید، سیاه شور و اشنان در شترهای یک کوهانه
Publish place: IRANIAN JOURNAL OF ANIMAL SCIENCE، Vol: 49، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 318
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJAS-49-1_002
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1399
Abstract:
در این مطالعه تخمیرپذیری سه گونه گیاهی شورزی تحت چرای شترهای تک کوهانه بنامهای سلمکی ساقه سفید، اشنان و سیاه شور به صورت انفرادی و با جایگزینی 0، 5/33، 5/66 و 100 درصد با یکدیگر در قالب طرح کامل تصادفی با نه تیمار آزمایشی توسط روش تولید گاز ارزیابی شد. نمونه های گیاهی در طول فصل چرای پاییزه و زمستانه از مراتع جنوب استان خوزستان گردآوری شدند. جیره های مورد بررسی تفاوت معنی داری از نظر سرعت و میزان گاز تولید شده داشتند (05/0> P). سلمکی ساقه سفید (T2) به طور معنی داری کمترین میزان تولید گاز را داشت و در مقابل جیره حاوی 5/66 درصد سیاه شور + 5/33 درصد اشنان (T8) بیشترین میزان تولید گاز را داشت (05/0> P). سلمکی ساقه سفید به طور معنی داری کمترین و اشنان بیشترین قابلیت هضم حقیقی، ماده آلی قابل تخمیر، کل اسیدهای چرب فرار تولیدی، انرژی قابل سوخت وساز (متابولیسم) و تولید توده میکروبی را داشتند. کمترین انرژی قابل سوخت وساز در تیمار T2مشاهده شد. بازده تولید توده میکروبی در گیاه سلمکی ساقه سفید بالاتر از دیگر جیره ها بود و پایینترین بازده متعلق به جیره T8 بود. میزان نیتروژن آمونیاکی تولید شده در همه جیره های مورد بررسی بالاتر از سطح بحرانی آن ها بوده و می توانند مقادیر کافی از نیتروژن را برای بیشترین تولید توده میکروبی تامین کنند. بنابراین، گیاه اشنان و جیره T8 بهترین جیره برای تامین نیازهای مواد مغذی شتر هستند؛ اما با دیدگاه احیاء مرتع، جیره های ترکیبی برتر از هرکدام از سه گیاه به تنهایی هستند.
Keywords:
Authors
اکبر ابرغانی
دانشجوی سابق دکتری، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، اهواز
مرتضی چاجی
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، اهواز
هرمز منصوری
استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات علوم دامی کشور، کرج
مرتضی مموئی
استاد، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، اهواز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :