حسن کیهانی یزدی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
سید جواد حسینی واشان - استادیار، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
نظر افضلی - استاد، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
محسن مجتهدی - استادیار، گروه علوم دامی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

هدف از این آزمایش، بررسی تاثیر بنتونیت سدیم پیلارد (PB) بر عملکرد، وزن نسبی اجزاء لاشه و فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه های گوشتی چالش یافته با آفلاتوکسینبود. بدین منظور از 128 قطعه جوجه خروس یک روزه راس 308 در یک طرح کامل تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار و هشت پرنده در هر تکرار به مدت 35 روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: شاهد منفی (C)، شاهد مثبت (جیره پایه + آفلاتوکسینAFB1) و دو سطح 25/0 و 75/0 درصد بنتونیت نانو ساختار پیلارد (PB) که به جیره پایه آلوده به آفلاتوکسینAFB1اضافه شد، میزان آفلاتوکسین در جیره های آلوده در دوره آغازین و رشد برابر ppb500 و در پایانی ppb1000 بود. ستون حایل بودن (پیلارینگ) در بنتونیت سدیم باعث افزایش میزان اکسید آهن از 99/1 به 42/8 درصد و در بنتونیت سدیم از 43/2 به 43/0 درصد در بنتونیت پیلارد کاهش یافت. آفلاتوکسین باعث افزایش FCRو فعالیت آنزیم های ALT و ALP در مقایسه با شاهد منفی شد. افزودن 25/0 درصد PB به جیره آلوده باعث افزایش مصرف خوراک، وزن بدن و کاهش ALT شد. افزودن 75/0 درصد PB باعث کاهش ALT و ALP در مقایسه با تیمار آلوده شد. بنابراین بنتونیت سدیم پیلارد باعث بهبود عملکرد و کاهش فعالیت آنزیم های کبدی در جوجه های تغذیه شده با آفلاتوکسین می شود. نتایج به دست آمده در این بررسی، آفلاتوکسین در سطح 1000 نانوگرم در کیلوگرم اثری بر وزن بدن و مصرف خوراک نداشت و سطح 25/0 درصد بنتونیت پیلارد مناسب­ترین پاسخ عملکردی را در جوجه­های تغذیه شده با آفلاتوکسین داشت.

آنزیم های کبدی, چربی شکمی, ضریب تبدیل خوراک, کلسترول, لاکتات دهیدروژناز