تاثیر راهبرد های مختلف انتخاب حیوانات گروه مرجع بر درستی ارزیابی ژنگانی برای صفات با وراثت پذیری متوسط در جمعیت گاو شیری

یکی از پرسش های مطرح در زمینه ارزیابی ژنگانی (ژنومیک)، تاثیرگذاری یا تاثیرگذار نبودن استفاده از حیوانات برتر به عنوان گروه مرجع، بر درستی ارزش اصلاحی برآوردی کاندیدای انتخاب است. در این تحقیق درستی ارزیابی ژنگانی در شرایطی که تنها حیوانات برتر در جمعیت مرجع بودند (راهبرد1) با شرایطی که حیوانات گروه مرجع نمونه ای تصادفی از جمعیت بودند (راهبرد2) و شرایطی که این گروه از بین برترین و ضعیف ترین حیوانات انتخاب شده بودند (راهبرد3) مقایسه شد. برای برآورد اثرات نشانگرها از مدل بهترین پیش بینی نااریب خطی استفاده شد. نتایج نشان داد که به کار بردن تنها حیوانات برتر به عنوان جمعیت مرجع می تواند باعث کاهش درستی ارزیابی ژنگانی شود. اگر نسبت حیوانات در گروه مرجع کم باشد (به طور مثال 10درصد)، تفاوت بین راهبرد1 و دیگر راهبرد ها بیشتر از شرایطی است که این نسبت زیاد باشد (به طور مثال 50درصد). به عنوان مثال در شرایطی که 10درصد حیوانات نسل چهارم (نسل پیش از گروه تایید) به عنوان جمعیت مرجع استفاده شدند، درستی ارزش های اصلاحی برآوردی راهبرد3، 34/0 بیشتر از راهبرد1 بود ولی تفاوت این دو راهبرد هنگامی که 50درصد حیوانات در جمعیت مرجع بودند، تنها 04/0 بود. نتایج نشان داد افزون بر حیوانات برتر که ارزش اصلاحی برآوردی سنتی با درستی بالا دارند، تعیین ژنوتیپ شماری از حیواناتی که از نظر ژنتیکی برتر نیستند و قرار گرفتن آن ها در جمعیت مرجع، می تواند باعث افزایش درستی ارزیابی ژنگانی شود.

Keywords:

ارزش اصلاحی برآوردشده , جمعیت مرجع , حیوانات برتر , درستی ارزیابی ژنگانی , گروه تایید