احسان شهرامی - محقق بخش علوم دامی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین

هدف از این آزمایش بررسی تاثیر استفاده از رژیم­های غذایی غیرفیبری و فیبری در مقایسه با روش رایج گرسنگی بر عملکرد و فعالیت میکروبی و تولید تخمیری دستگاه گوارش مرغان تخم گذار تولک برده شده بود. بدین منظور از 180 قطعه مرغ تخم گذار تجاری (های­لاین 36W) در قالب طرح کامل تصادفی با پنج تیمار، شش تکرار و شش پرنده در هر تکرار به مدت دوازده روز استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- شاهد (تغذیه جیره تخم گذاری)، 2- محروم از خوراک (در حالت گرسنه)، 3- تغذیه جیره تخم گذاری حاوی اکسید روی، 4- تغذیه جیره تخم گذاری در سطح 10 درصد به همراه 90 درصد پودر یونجه و 5- تغذیه جیره تخم گذاری در سطح 10 درصد به همراه 90 درصد کنجاله پالم بودند. تولید پرندگان در دوره پس از تولک، به مدت 12 هفته ثبت شد. نتایج نشان داد،در انتهای دوره تولک جمعیت باکتری های لاکتوباسیلوس و اشریشیاکلی محتویات روده کور (سکوم) به ترتیب در پرنده­های تغذیه شده با تیمار حاوی کنجاله پالم و تیمار محروم از خوراک به طور معنی­داری بالاتر از دیگر تیمارها بود (05/0P<)؛ همچنین غلظت کل اسیدهای چرب فرار روده کور در تیمار حاوی پودر یونجه به طور معنی­داری بیش از دیگر تیمارهای آزمایشی بود (05/0P<). میانگین توده تخم مرغ تولیدی نیز به طور معنی­داری در تیمارهای تغذیه­ای بالاتر از گروه شاهد و گرسنه بود (05/0P<). نتایج به دست آمده از این آزمایش نشان داد، جیره­های غذایی حاوی فیبر در مقایسه با رژیم غیر فیبری و رژیم گرسنگی سبب افزایش جمعیت باکتری­های سودمند و تولیدهای تخمیری روده کور گشته و تاثیر مطلوبی بر تولید پس از تولک داشت.

اسیدهای چرب فرار, اشریشیاکلی, تولک بری, لاکتو باسیلوس, مرغان تخم گذار