محبوب محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
احمد زارع شحنه - استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
سعید زین الدینی - دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
مهدی انصاری - دانشجوی دکتری، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

در این پژوهش تاثیر تجویز خوراکی لتروزل بر غلظت تستوسترون پلاسما و کیفیت و باروری اسپرم خروس­های مادر گوشتی پس از انجماد-یخ­گشایی بررسی شد. بیست قطعه خروس سویه راس 308 با سن 50 هفته به صورت تصادفی به چهار گروه پنج­تایی در پن­های انفرادی تقسیم و سطوح 0 (کنترل)، 5/0(L0.5)، 1 (L1)، 5/1 (L1.5) میلی­گرم لتروزل به ازای هر پرنده در روز دریافت کردند. اسپرم­گیری و گرد­آوری نمونه خون برای اندازه­گیری تستوسترون به صورت هفتگی و به ترتیب به مدت هفت و شش هفته انجام گرفت. در نمونه­های مربوط به چهار هفته اول، فراسنجه­های جنبایی کل و پیش­رونده، زنده­مانی و فعالیت غشای پلاسمایی پیش از انجماد و فراسنجه­های یادشده و درصد اسپرم­های نابهنجار پس از انجماد-یخ­گشایی بررسی شد و نمونه­های سه هفته بعدی پس از انجماد-یخ­گشایی برای ارزیابی نفوذ اسپرم و نرخ باروری استفاده شد. بنا بر نتایج، جنبایی کل و پیش­رونده و زندمانی پیش و پس از انجماد-یخ­گشایی در گروه­های تغذیه شده با لتروزل نسبت به گروه شاهد به طور معنی­داری بالاتر بود. همچنین فعالیت غشای پلاسمایی پیش و پس از انجماد-یخ­گشایی و میزان نفوذ و باروری در گروه­های L0.5 و L1  نسبت به گروه شاهد به طور معنی­داری بهبود یافت اما تستوسترون در گروه L1.5 نسبت به گروه شاهد افزایش معنی­داری داشت. با وجود مشاهده تاثیر منفی در سطح 5/1 میلی گرم لتروزل، به نظر می­رسد سطوح 5/0میلی­گرم لتروزل برای هر پرنده در روز برای بهبود قابلیت انجماد اسپرم خروس قابل استفاده بوده، اما برای تایید نتایج این پژوهش، نیاز به بررسی های بیشتری است.

اسپرم, انجماد, باروری, تستوسترون, لتروزل