مطالعه رابطه مهارتهای تفکر انتقادی با عادات مطالعه در بین دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان

هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه مهارت های تفکر انتقادی با عادات مطالعه در بین دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال 1394-1393 انجام شد. روش شناسی پژوهش: این مطالعه از نوع مقطعی- توصیفی بود که در بین 237 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال 94-1393 صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه مهارت های تفکر انتقادی و پرسشنامه عادات مطالعه (Psshi) بود. پایایی پرسشنامه با استفاده از نرم افزار    SPSS اندازه گیری شد. از روش های آماری توصیفی و تحلیلی برای پاسخ به پرسش های پژوهش و آزمون فرضیه ها استفاده شد یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد در جامعه مورد  بررسی میانگین عادت به مطالعه و تفکر انتقادی در بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین مولفه های عادت به مطالعه بر اساس رتبه بندی فریدمن، بالاترین رتبه مربوط به مولفه حافظه و پایین ترین رتبه مربوط به تقسیم بندی زمان بوده است. بررسی های مربوط به تفکر انتقادی نیز نشان داد که بیشترین میانگین در بین مولفه های این متغیر مربوط به مولفه نوآوری  است  و این در صورتی است که رتبه بندی آزمون فریدمن نیز بالاترین رتبه را مربوط به این مولفه می داند. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن حاکی از این است که ارتباط معنی دار بین مولفه های متغیر تفکر انتقادی و عادت به مطالعه وجود دارد و همبستگی مثبت و معنی دار مشاهده می شود. تاکنون پژوهشی که رابطه مهارت های تفکر انتقادی با عادات مطالعه را بررسی کند انجام نشده است.

Keywords:

تفکر انتقادی , عادات مطالعه , دانشجویان