برآورد مکانی و پهنه بندی تبخیر و تعرق مرجع با استفاده از روش های زمین آمار و تیسن (مطالعه موردی: استان همدان)
عنوان مقاله: برآورد مکانی و پهنه بندی تبخیر و تعرق مرجع با استفاده از روش های زمین آمار و تیسن (مطالعه موردی: استان همدان)
شناسه ملی مقاله: JR_WATER-10-3_008
منتشر شده در شماره 3 دوره 10 فصل در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_WATER-10-3_008
منتشر شده در شماره 3 دوره 10 فصل در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
حامد کاوه - ، گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و پژوهشکده زعفران دانشگاه تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران
محمد هادی نظری فر - گروه مهندسی آبیاری و زهکشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
امیر سالاری - گروه تولیدات گیاهی و گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربت حییدریه
خلاصه مقاله:
حامد کاوه - ، گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و پژوهشکده زعفران دانشگاه تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران
محمد هادی نظری فر - گروه مهندسی آبیاری و زهکشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
امیر سالاری - گروه تولیدات گیاهی و گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربت حییدریه
برآورد دقیق تبخیر و تعرق مرجع، نقشی مهم در مدیریت و مطالعات منابع آب دارد. روشهای نقطهای متعددی جهت محاسبه تبخیر و تعرق مرجع وجود دارد، روش های درونیابی تیسن و زمین آمار، از جمله روش هایی هستند که امکان برآورد تبخیر و تعرق را در مقیاس منطقه ای فراهم می سازند. در این روشها برای برآورد و تعمیم متغیر، علاوه بر مقدار آن در ایستگاه محل اندازه گیری، رابطه آن با مقدار و موقعیت متغیر در سایر ایستگاه ها نیز در نظر گرفته می شود. در این تحقیق، از آمار 16 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک و کلیماتولوژی موجود در سطح استان همدان استفاده و تبخیر و تعرق مرجع ماهانه و سالانه کلیه ایستگاه ها توسط دو روش پنمنمانتیس و تورنتوایت تعیین گردید. نتایج نشان داد که در روش کوکریجینگ، بهترین متغیر کمکی، ارتفاع ایستگاه میباشد. تحلیل دادهها، نشان از وجود غیرهمگنی ژئومتریک داشت. بهترین مدل واریوگرام در روش کریجینگ مدل نمایی بهدست آمد. بیشترین خطای روش تیسن مربوط به مناطق شمالغربی و جنوبی استان همدان با دامنه تغییر 5/0 درصد تا 16 درصد بود. دامنه تغییرات خطای روش کریجینگ بین صفر تا 12 درصد متغیر بوده و بین مناطق شمالغربی و جنوبغربی منطقه مورد مطالعه توزیع گردید. نتایج نشان داد روش کریجینگ در مقیاس ماهانه و روش فاصله وزنی معکوس در مقیاس سالانه نتایج مطلوب تری ارائه میدهند. بنابراین طبق بررسی ها و همچنین لزوم بومیسازی نقطهای مقادیر تبخیر و تعرقمرجع، در مقیاس ماهانه، روشهای زمینآمار و در مقیاس سالانه (با توجه به سهولت کاربرد )، با در نظر گرفتن دقت مورد نیاز، استفاده از روش تیسن ارجحیت دارد.
کلمات کلیدی: زمین آمار, تیسن, تبخیر- تعرق, پنمن مانتیث
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1016044/