چگونگی ارتقای جوانب اجتماعی توسعه پایدار در طراحی سکونتگاه های جمعی ایران
Publish place: Iranian House Regional Conference
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,848
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRANIANHOUSE01_003
تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1389
Abstract:
در دهه های اخیر اپارتمان نشینی و سکونت جمعی به شدت در شهرهای مختلف ایران خصوصا کلان شهر تهران بصورت امری متداول دیده می شود در توسعه ی شهرها با افزایش بهای زمین و مسائل خاص شهری گریزی از زندگی در طبقات نیست سکونت جمعی بصورت رایج آن در کنار جوانب مثبتی که برای زندگی شهرنشینان داراست معایبی را نیز به همراه دارد از آنجمله می توان به تضعیف تعاملات اجتماعی در آنها اشاره نمود همسایگانی که ندرتا با یکدیگر اشنا هستند و در مقایسه با زندگی در خانه های تک خانوار محلات گذشته در سطح پایین تری از روابط اجتماعی قرار دارند از این رو با پایین امدن سطح سلامت اجتماعی در خانواده ها نیاز به تجدید نظر در این وادی دیده می شود. روش مورد استفاده دراین مقاله راهبرد تحقیق کیفی با رویکرد نظریه های زمینه ای است. تاکید این مقاله بر جنبه ی اجتماعی توسعه پایدار درسکونت گاه می باشد این مقاله نظر دارد با مطالعه در وضعیت فعلی سکونت گاههای جمعی در ایران و جنبه ی اجتماعی توسعه پایدار تلاش بربالا بردن سلامت اجتماعی براساس دو ایده ی کلی نماید.
Keywords:
Authors
یلدا شوهانی زاد
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری پایدار،دانشکده معماری و شهر سازی ،دانشگ
محسن فیضی
دانشیار ،دانشکده معماری و شهر سازی ،دانشگاه علم و صنعت ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :