حیاط عنصر حیات خانه ایرانی (تحلیل و برسی نقش فضای باز (حیاط)در خانه ایرانی و به صورت موردی در خانه پوستی زاده -همدان)

معماری خانه های ایرانی همواره با طبیعت ارتباطی صمیمانه داشت از خانه های فشرده و درونگرای مناطق سردسیر تا خانه های نواحی گرم و خشک همگی به نحوی با بستر خود هماهنگی داشته اند جدایی بخشهای زمستان نششین و تابستان نشین وحوزه بندی فضاهای خانه نشانگر این است که علاوه بر این که از لحاظ اقلیمی و مادی با محیط خود سازگاری دارند از بعد معنایی و متافیزیکی هم ارتباط بسیار ظریف و پرمحتوا برقرار گرده اند به نحوی که به نوعی گیاهان و درختانی و فرم حوض آبی که درحیاط این خانه ها به کار می بردند سرشار از نمادها و ارتباط نزدیکی که انسان ایرانی با اصل خویش بهشت برین در ماورای عقل و ذهن و بینش ان را تجسم می کند لذا همواره در کوچکترین فضای شخصی و خصوصی خود نیز یادگاری از آن اصالت خویش به کار می بندد دراین مقاله به بررسی ارتباط خانه با طبیعت درایران زمین پرداخته می شود که نقش آن در خانه ای قاجاری و به صورت موردی در خانه پوستی زاده همدان و ارتباط بصری و معنایی آن با فضای باز حیاط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

Keywords:

خانه ای ایرانی , حیاط , فضای باز حیاط , خانه پوستی زاده