تاثیر مسئولیت اجتماعی بر هوشمندسازی شهری در شهر تهران

مفهوم هوشمندسازی و ارتقا کیفیت زندگی شهری در دهه های اخیر رویکردهای مختلفی را در ارتباط با توسعه و ارتقاء کیفیت زندگی شهری به همراه داشته است. کیفیت زندگی مفهومی است محتوایی، فراگیر، پیچیده و متاثر از عوامل گوناگون از جمله عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی و فضایی. هوشمندسازی شهری تحت تاثیر عوامل گوناگونی قرار دارد من جمله مسئولیت اجتماعی که براساس آن سازمان اصول بنیادی را می پذیرد و می تواند در اقدامات خود منعکس کند که اصول مزبور در میان بقیه موارد، شامل احترام به حقوق انسان،رفتار منصفانه با نیروی کار، مشتریان و تامین کنندگان و حفاظت از محیط زیست برای جوامعی که در آنها فعالیت می کنند می باشد، بدین منظور و براساس مدل مفهومی تحقیق برگرفته از تحقیق کارول و همکاران 2016 به بررسی تعیین تاثیر مسئولیت اجتماعی بر هوشمندسازی شهری در شهر تهران پرداخته شد، بدین منظور فرضیات تحقیق در قالب ابعاد مسئولیت اجتماعی طرح شدند که مولفه های آن عبارت بودند از اقتصادی، قانونی، اخلاقی و بشردوستانه و براساس توزیع پرسشنامه بین نمونه ی آماری که متشکل از 385 نفر از مدیران، کارشناسان، خبرگان و تصمیم گیرندگان در شهر تهران بودند با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری به تجزیه و تحلیل نتایج پرداخته شد، بنا بر نتایج حاصله از تحقیق کلیهی فرضیات مورد تایید قرار گرفتند همچنین با توجه به ضریب مسیر به دست آمده مسئولیت اجتماعی بر عملکرد شهری به میزان 0.87 تاثیر دارد.

Keywords:

مسئولیت اجتماعی , ارتقای عملکرد , هوشمندسازی شهری , شهر تهران