علیرضا احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت

سیستم های حمل و نقل عمومی یکی از زیر مجموعه های حمل و نقل درون شهری است، که از دیدگاه مهندسین ترافیک در اولویت درجه یک راهکارهای بهبود وضعیت تردد و کاهش تاخیرات محسوب می شود. حمل و نقل عمومی علاوه بر افزایش ظرفیت عملکردی معابر شهری، نوعی ساختار یکپارچه و منظم در رفت و آمدهای روازنه ایجاد میکند. برنامه ریزی حمل و نقل همگانی در طرح جامع توسعه شهری دارای جایگاه ویژه ای است. این جایگاه به لحاظ بهره وری بهینه از امکانات موجود و پوشش مناسب تقاضای فعلی حاصل گردیده است. در این مقاله پس از بحث در مورد مفاهیم کلی در حمل و نقل عمومی، ویژگی های سرویس دهی و عملکردی آن ارائه می گردد. سپس تاثیر مستقیم بکارگیری طرح جامع سیستم های حمل و نقل همگامی در سازماندهی و مناسب سازی حمل و نقل شهری تشریح خواهد شد.

حمل و نقل عمومی ، شاخص های کارایی ، ظرفیت ، تقاضا