فرناز کیان - دانشجوی دکتری تخصصی مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان.
عذرا اعتمادی - دانشیار گروه مشاوره دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان.
فاطمه بهرامی - استاد گروه مشاوره دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه اصفهان.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی گروهی هیجان مدار بر دلبستگی و شادمانی زناشویی انجام شده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح تحقیق پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زوجین با مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره همدان تشکیل می دادند. نمونه مورد مطالعه شامل 20 زوج (40 نفر) داوطلب بود که به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه دلبستگی زوجی (Bartholomew, 2003) و مقیاس شادمانی زناشویی (Nathan. Azrin, Barry,Nester, and Jones, 1973) بودند. برای گروه آزمایش 10 جلسه (2 ساعته) مشاوره گروهی با رویکرد هیجان مدار برگزار شد و پس از آن هر دو گروه مجددا ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس اندازه های مکرر از نوع طرح های آمیخته دوطرفه (SPANOVA) تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که مشاوره گروهی هیجان محور به صورت معناداری باعث افزایش کیفیت دلبستگی زوجین و افزایش شادمانی زناشویی شده است (P<0/05)؛ بنابراین می توان گفت که زوج درمانی هیجان مدار بر دلبستگی زوجین و شادمانی زناشویی موثر است.

مشاوره گروهی, زوج درمانی هیجان مدار, دلبستگی زوجی, شادمانی زناشویی