نهادهای ایدئولوژیک و استمرار حکومت پهلوی دوم 1320 تا 1357
Publish place: State Studies، Vol: 5، Issue: 20
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 371
This Paper With 49 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TSSQ-5-20_006
تاریخ نمایه سازی: 12 خرداد 1399
Abstract:
شدت و کیفیت اثربخشی قدرت ایدئولوژی،یکی از مولفه های قدرت نرم است که موردتوجه و تاکید هر نظام سیاسی است. موفقیت نظام سیاسی در گسترش ایدئولوژی خود در لایه های مختلف جامعه، تاثیر قابل توجهی بر تداوم و ثبات آن نظام سیاسی دارد. پهلوی دوم که سلطنت را از ضعیف ترین موقعیت سیاسی و اجتماعی آغاز کرد در دوران سلطنتش از طریق نهادهای متعدد فرهنگی، کوشید تا با گسترش ایدئولوژی ایران گرایی و کسب مشروعیت ایدئولوژیک، بحران های سیاسی و اجتماعی تهدیدکننده حکمرانی خود را به سود خویش مدیریت کند. مقاله حاضر در تلاش است با استفاده از روش تحلیل کیفی به این سوال بپردازد که چگونه نهادهای ایدئولوژیک باعث استمرار حکومت پهلوی دوم شده بودند در این رابطه با بررسی ساختار داخلی و شرایط حاکم بر ایران آن دوره بر این امر تاکید شده است که نظام سیاسی پهلوی دوم باسیاست نهادسازی و تکیه بر قدرت نظم دهنده آن ها، تلاش می کرد شرایط و امکانات لازم جهت تقویت پایه ایدئولوژی قدرت و متعاقب آن تداوم حکومت خود را فراهم نماید. فرضیه این پژوهش در قالب نهادگرایی انتخاب عقلانی آزمون شده است.
Keywords:
Authors
مرتضی منشادی
دانشیار علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
بهروز اسمعیل زادگان
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد