توسعه چینه های رشدی در تاقدیس نسا شاهدی بر اثر رخداد ائوسیمرین در البرز مرکزی

تاقدیس نسا در بخش جنوبی البرز مرکزی و در حد فاصل دو ساختار مهم البرز مرکزی-جنوبی شامل گسل های طالقان و مشا قرار گرفته است. این تاقدیس از شمال به گسل طالقان و از جنوب به گسل حسنکدر محدود می گردد. اعتقاد بر این است که شواهد رخداد ائوسیمرین در البرز مرکزی-جنوبی بصورت یک رژیم زمین ساختی کششی است. در این پژوهش شواهدی از توسعه چینه های رشدی در تاقدیس نسا که می تواند به عنوان شاهد ساختاری بر عملکرد رخداد ائوسیمرین در البرز مرکزی باشد ارائه گردیده است. بررسی های صورت گرفته در برش هایی بر تاقدیس نسا، نشانگر کاهش ضخامت واحدهای تریاس الیکا در محل ناحیه لولایی تاقدیس نسا است و نشانگر توسعه هندسه چینه های رشدی و رسوبگذاری این سازند همزمان با توسعه دگرشکلی در این زمان است. دگرشکلی یاد شده باعث تشکیل تاقدیس نسا همزمان با نهشته شدن نهشته های تریاس الیکا شده است. چنین چین خوردگی همزمان با رسوبگذاری مرتبط با اثر عملکرد فشارشی رخداد ائوسیمرین در منطقه مطالعه و البرز مرکزی تفسیر شده است.

Keywords:

چینه های رشدی , رخداد ائوسیمرین , سازند تریاس الیکا , تاقدیس نسا , البرزمرکزی