بررسی مواجهه محیطی و فردی پرتوکاران شاغل در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان با اشعه x

مقدمه: اشعه ایکس از نوع پرتوهای یونیزان بوده و اثرات مضر آن بر سلامتی انسانها تایید شده است. کاربرد این اشعه در بیمارستانها و مراکز پزشکی جهت امور تشخیصی، درمانی و تحقیقاتی امری اجتناب ناپذیر بوده و روز به روز در حال گسترش می باشد از این رواندازه گیری، ارزیابی و کنترل صحیح میزان دز دریافتی اشعه ایکس توسط پرتوکاران بسیار حائز اهمیت می باشد. روش کار: در فاز اول این تحقیق، با استفاده از چک لیست به بررسی نتایج گزارشات فیلم بج و کاربرد تجهیزات حفاظت فردی توسط افراد پرتوکار شاغل در بیمارستانهای مورد مطالعه پرداخته شد و در فاز دوم، میزان اشعه ایکس در دپارتمان های مختلف بیمارستانهای مورد مطالعه اندازه گیری شد. نتایج: حداکثر در اندازه گیری شده در دپارتمانهای مختلف بیمارستانهای مورد مطالعه 19 میکروسپورت بر ساعت گزارش گردید و در هیچ کدام از بیمارستانها میزان دز اندازه گیری شده بیشتر از حد مجاز نبوده است. همچنین پس از بررسی گزارشات فیلم بج مشخص گردید که هیچ گونه مورد مشکوکی که دال بر دریافت دز بیش از حد مجاز باشد وجود نداشته است. این در حالی است که تقریبا نیمی از پرتوکاران مورد مطالعه (49 درصد) به طور منظم از تجهیزات حفاظت فردی مناسب استفاده نمی کردند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه میزان دز اندازه گیری شده در تمامی بیمارستانهای مورد مطالعه کمتر از از حد مجاز توصیه شده توسط کمیسیون بین المللی حفاظت در برابر پرتوها و کمیته فنی بهداشت حرفه ای ایران بوده است لذا نتیجه گیری می شود برنامه حفاظت پرتوی به خوبی اجرا شده است.

Keywords:

اشعه ایکس , بیمارستان , مواجهه فردی , مواجهه محیطی , پر توکار