استفاده از روش زریسکپینگ به منظور صرفه جویی مصرف آب در فضای سبز شهر تهران

آب یکی از حیاتی ترین مواد موردنیاز انسان، حیوان و گیاهان است. وفور یا نقصان این ماده حیاتی تغییراتی در سیمای طبیعت و محیط زیست پدید می آورد، حفاظت و استفاده بهینه از منابع آب از اصول توسعه پایدار است. آبهای سطحی جاری از جمله رودخانه ها از مهم ترین منابع آب هستند که نقش مهمی در تامین آب موردنیاز فعالیتهای مختلف مانند: کشاورزی، فضای سبز، صنعت، شرب و تولید برق دارند. بسیاری از برنامه ریزی های منابع آب در کشورها بر اساس پتانسیل بالقوه منابع آب سطحی می باشد. یکی از اولین دیدگاههای مفهومی ای که برای رسمیت دادن به این اصول و مبانی به وجود آمده است، منظرسازی کم نیاز به آب یا همان زریسیپینگ می باشد بنابراین تمرکز بر روی منظرسازی کم نیاز به آب یا زریسکیپینگ با تاکید فضای سبز شهری برای مقابله با بحران آب بسیار مهم خواهد بود. بدین منظور در ابتدا به اهمیت و ضرورت مطالعات منظرسازی کم نیاز به آب در ایران پرداخته میشود و در ادامه تجارب موفق این نوع منظرسازی در مورد بررسی قرار گرفته و در پایان به جمع بندی اصول و راهبردهای برنامه ریزی و طراحی به کار برده شده در ارتباط با فضای سبز شهری در این نوع منظرسازی بیان می گردد.

Keywords:

زریسکیپینگ , منظرسازی , فضای سبز شهری , محیط زیست , صرفه جویی در مصرف آب