تاثیر توانمندسازی روانشناختی بر تعالی سازمانی با نقش میانجی تعهد سازمانی در سازمان تامین اجتماعی منطقه سیستان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر توانمندسازی روانشناختی بر تعالی سازمانی با نقش میانجی تعهد سازمانی در سازمان تامین اجتماعی منطقه سیستان بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان مشغول به کار در سازمان تامین اجتماعی منطقه سیستان به تعداد 302 نفر می باشند، برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده می شود که تعداد 170 نفر انتخاب می شوند. در این پژوهش ابزار گردآوری داده ها سه پرسشنامه استاندارد توانمند سازی اسپیرتزر (1999) و پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (1990) و تعالی سازمانی ریاحی (1385) بود. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی 0,83 و برای پرسشنامه تعهد سازمانی 0,86و پرسشنامه تعالی سازمانی 0,821حاصل گردید. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون با نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان داد که توانمندسازی روانشناختی و مولفه های آن بر تعالی سازمانی با نقش میانجی تعهد سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارند.

Keywords:

توانمندسازی روانشناختی , تعهد سازمانی , تعالی سازمانی , سازمان تامین اجتماعی