اسما پارسایی - کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نطنز، گروه حقوق، اصفهان، ایران

با پیشرفت دانش پزشکی و امکان درمان ناباروری از طریق پزشکی، مسائل متعدد و پیچیده ای در حوزه های اخلاقی، حقوقی، اجتماعی و دینی مطرح شده است که می بایست از طرف فقها از یک سو، حقوقدانان و متخصصان علوم اجتماعی از سوی دیگر به آنها پاسخ مناسب داده شود تا زمینه مناسب جهت وضع و تدوین قوانینی جامع و راهگشا فراهم گردد. یکی از این مسائل، رحم جایگزین است، جایگزینی رحم زمانی ضرورت مییابد که زوج همه عوامل دخیل در شکل گیری فرزند را داشته، ولی به دلیل فقدان رحم سالم و برخی عوامل دیگر، امکان داشتن فرزند از آنها سلب گردیده است. بنا به فتاوی و استدلال های فقهی ای که درباره جواز و عدم جواز جانشینی در بارداری مطرح است، این امکان برای قانونگذار ایران وجود دارد که به جواز یا عدم جواز این گونه جانشینی حکم کند. بنابراین بر پایه مبانی نظام حقوقی ایران، حکم به جواز استفاده از رحم جایگزین در صورتی که دارای مقدمات حرام نباشد، میتواند امری باشد که مغایر با موازین شرع به شمار نرود.

رحم جایگزین، تلقیح مصنوعی، اهدای جنین، صاحب رحم.