علی نباتی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی، دانشگاه دامغان،
منیره خضری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی، دانشگاه گنبدکاووس

توجه به منافع عالیه ی کودکان و نوجوانان در تدوین سیاست جنایی کارآمد، بخشی از روند توسعه و منافع ملی کشورها محسوب میشود. به همین جهت سیاست جنایی افتراقی ویژه در مبارزه با بزهکاری اطفال امری حیاتی است. در سطح بین الملل ی از ابتدای قرن بیستم نهضتی فراگیر در حمایت از حقوق کودک به ویژه در بعد کیفری آغازشده که حاصل آن کنوانسیون حقوق کودک 1989 است . ایران در سال 1373 با امضای آن تحت شرایطی به این کنوانسیون ملحق شد ولی به مفاد آن آنگونه که باید پایدار نبود . با توجه به آمار رو به رشد بزهکاری اطفال در جوامع بشری زنگ خطر پتانسیل بالقوه بزهکاری در اینگونه جوامع به صدا درآمده است. فلذا با توجه به ویژگیهای بزهکاری اطفال و نوجوانان اتخاذ سیاست جنایی سنجیده در این مورد به عنوان یکی از اولویت های مهم سیاست جنایی کشورها درآمده است . در ایران با تصویب قانون مجازات اسلامی 1392 نوسانات زیادی در قوانین کیفری اطفال به وجود آمده است که در این نوشتار به نقد و بررسی آن به صورت تطبیقی با کنوانسیون حقوق کودک میپردازیم.

اطفال و نوجوانان، رفتار معارض قانون، سیاست جنایی، چالش ها و راهکارها.