تاملی فقهی بر جایگاه اقتصادی اجتماعی فروش نجاسات

رونق بازار مسلمانان، از طرفی بر اقتدار نظام اسلامی تاثیر اجتماعی سیاسی بسزایی ایفا می کند و از سوی دیگر خود نیز از نظامات حقوقی و مبانی نظری قانون، تاثیرپذیری فراوانی دارد. این تاثیر و تاثر باتوجه به هویت دینی جمهوری اسلامی ایران و گسترده شدن روابط تجاری ملی و بین المللی آن، از جایگاه مهمی در بالابردن آستانه تاب آوری اقتصادی دوره پساتحریم برخوردار است و میتواند رویکردهای پدافندی جمهوری اسلامی در عرصه اقتصاد را بهرویکردهای آفندی تبدیل نماید. براین اساس جستجو از احکام فقه اقتصادی در این دوره ضرورتی انکار ناپذیر دارد. این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از رویکرد تحلیل اسناد کتابخانهای درپی جستجو از اصل اولی در استفاده از اعیان نجس است، اینکه به طور کلی اصل در اعیان نجس حرمت است یا جواز بین محققان اختلاف نظر وجود دارد. اگرچه مشهور فقها استفاده از نجاسات و بیع اعیان نجس را حتی باوجود منفعت حلال عقلانی حرامدانسته و دلایلی ازکتاب و سنت و اجماع برآن اقامه کرده اند ولی درمقابل، گروهی از فقیهان انتفاع از نجاسات را مگر در موارد نهی صریح، جایز و خرید و فروش آنها را درصورت داشتن منافع حلال و عقلایی صحیح دانسته اند. براین اساس پژوهش حاضر پس از تبیین ادبیات نظری بحث و مبانی اختلافی موجود، براساس تحلیل داده های دست یافته به انتخاب نظریه ترجیحی خویش اقدام نموده و آثار اجتماعی و اقتصادی آن را در دوره پسا تحریم و در حیات اقتصادیتوضیح داده است.

Keywords:

اعیان نجس , ماکولات نجس , منفعت محلله , بیع اعیان نجس , فقه اقتصادی