بررسی ماهیت و اهمیت حریم خصوصی افراد در حقوق بشر وبین حقوق موضوعه ایران
Publish place: First National Conference on Law, Jurisprudence and Culture
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,324
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWJC01_097
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1399
Abstract:
داشتن حریم خصوصی یکی از حقوق اساسی بشر و مرتبط با حفظ مقام انسان و دیگر ارزش هایی است که کرامت انسانی برای ما به ارمغان می آورد. بر پایه این حق یک شخص یا گروه می تواند مسائل شخصی زندگی خود را از دسترسی دیگران دور نگه داشته یا اطلاعات مربوط به خود را تحت کنترل داشته باشد. علاوه براین توسعه تکنولوژی و پیشرفت بشر، تعرض به حقوق و آزادی های اشخاص را افزایش داده و متقابلا برای حمایت بیشتر از آزادی هایشخصی،تکالیف و مسئولیت های جدیدی بر دوش دولتها قرار گرفته است.تصویب اعلامیه های جهانی حقوق بشر در سال 1948 و تاکید بار کرامت ذاتی انسانها و حق مسلم افراد در داشتن حریم خصوصی و منع دولتها وسایر اشخاص برای مداخله در زنادگی خصوصی آنان، سرآغاز تحولات جدید و نوینی در حفظ و رعایت حقوق بشر تلقی گردیده و بر همین اساس اغلب دولت ها با تصویب مقررات ملی ومنطقه ای در حمایت از حریم خصوصی گام های جدی برداشته اند. در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران دولت به معنای اعم،در تعیین مصادیق حریم خصوصی از حیطه گسترده ای برخوردار است. این امر ناشی از نقص و اجما قوانین می باشد. در نتیجه باید گفت در هر نظام حقوقی و فکری، با توجه به تشخیص معیار و ضابطه ای که رابطه دولت و فرد، حدود و ثغور مداخله دولت در هر یک از حقوق و آزادی های افراد رامشخص می سازد، تعیین قلمرو این حقوق متفاوت خواهد بود
Keywords:
Authors
سید علی طاهری
کارشناس ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی چالوس، چالوس، ایران