امیرحسین امینی - کارشناس ارشد معماری
امیر سمیاری - کارشناس ارشد معماری منظر

در طی قرن اخیر با رشد روز افزون شهرنشینی و با توجه به پیامدهایی که صنعت و مدرنیزاسیون درزندگی شهری به همراه داشته است، شاهد از بین رفتن بسیاری از فضاهای ارزشمند شهری و شکل گیری شتاب زده و نسنجیده فضای عمومی کنونی درشهرها و در پی آن ، حضور پدیده حومه نشینی بوده ایم. کمبود و گاه فقدان مکان های ارزشمند طراحی شده در فضاهای شهری نیازمند توجه به این مهم و برنامه ریزی و طراحی مکان ها در مقیاس خرد و کلان است. بدون شک با توجه به نقش مهمی که فضاهای عمومی شهری در جوامع بازی می کنند، تجدید و احیای فضاهای خوب شهری و خلق فضای مطلوب که پاسخگو به نیازهای شهروندی و همسایگی باشد لزوم خلق مکانی را که در آن افراد در تعامل با یکدیگر و جامعه قرار گیرند مطرح می سازد تا از این طریق به تثبیت جایگاه اجتماعی خود بپردازند، جایی که فرهنگ ها نمود می یابند و افراد علاوه بر برخورداری از خلوت مطلوب احساس قوی از حس و تجربه اجتماعی دارند. فضاهای ارزشمند به شهر هویت می بخشند، در رفاه اجتماعی، جذب توریست و سودآوری اقتصادی موثرند و نقش بسزایی در ارتباط با شهروندان با محیط طبیعی و فرهنگی دارند و قدردانی و نظارت آنها را در برابر طبیعت افزایش می دهند. بدون شک مبلمان شهری – که باید به اجزای تکمیل کننده فضاهای شهری و معماری منظر گرفته می شود که جهت ارائه خدمات و ایجاد آرامش و آسایش هرچه بیشتر مردم در این فضاها به کار می روند – به عنوان کیفیتی معمارانه و خلاق در رشد مطلوب فضاهای ارزشمند موثر است. در این مقاله سعی شده است تاخصوصیات مطلوب مبلمان شهری در طراحی بهینه فضا بررسی گردد و نکات طراحی و راهکارهای موثر در طراحی آن ارائه شود. خصوصیات مشترک در طراحی و مناسب سازی مبلمان شهری، نکات طراحی و معرفی نمونه های موفق مورد بررسی قرار می گیرند.

مبلمان شهری ، طراحی بهینه ، منظر فرهنگی ، هویت مکان ، تخریب گرایی ، طراحی سبز