عبداله نورزایی - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی

انتقال دین و تبدیل تعهد موضوعی پرکاربرد در قراردادها و روابط تجاری و غیرتجاری افراد بوده و همواره با مشکلاتی در عمل همراه بوده که نیاز به مطالعه و پژوهش در این زمینه را روشن می سازد. این مطالعه به بررسی آثار انتقال دین و تبدیل تعهد در زمینه تضمینات در حقوق ایران می پردازد و از روش توصیفی و تحلیلی استفاده می کند برای جمع آوری اطلاعات از رویکرد اسنادی استفاده شده است. یافته های این مطالعه نشان می دهد که تبدیل تعهد متضمن سقوط یک تعهد و انشای یک تعهد جدید است و بنابراین، بااراده یکطرف تحقق پیدا نمیکند؛ لذا گفته شده است که تبدیل تعهد دارای ماهیت قراردادی است. انتقال تعهد هم یعنی تمامی تعهدات و یا بخشی از آن به شخص ثالثی منتقل می شود. آثار انتقال دین و تبدیل تعهد بر تضمینات یا به سقوط و یا عدم سقوط تضمینات اشاره دارد که در قانون مدنی ایران می توان به مواد 292 و 293 اشاره نمود. در مجموع می توان گفت در حقوق ایران و اسلام زوال تضمینات تابع فراغ ذمه مدیون است و بقای آن نیز تابع بقای ذمه اوست که این ادعا را قول مشهور فقهای امامیه و مواد 292 و 293 قانون مدنی ایران ثابت می کند.

انتقال دین، تبدیل تعهدات، سقوط تضمینات