صدیقه حاتمی - دانش آموخته دکتری فقه و مبانی حقو ق اسلامی از دانشگاه فردوسی مشهد
محسن کاظمی - عضو هیات علمی گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران

در مسئله میزان دیه شنوایی شخصی که صرفا از یک گوش شنوا است، دو دیدگاه در میان فقیهان امامیه بازشناسی شده است: 1 دیدگاه مشهور فقها که قائل به ثبوت نصف دیه کامل شده اند و 2 دیدگاه نادری از فقیه متقدم یعنی ابن حمزه که قائل به تفصیل شده است، بدین صورت که: اگر شنوایی یکی از گوش ها بر اثر آفت طبیعی و آسمانی از بین رفته باشد، در زوال شنوایی گوش دیگر تمام دیه ثابت است، اما اگر شنوایی گوش دیگر بر اثر جنایت و صدمه از بین رفتهباشد در زوال شنوایی گوش دیگر نصف دیه ثابت است. قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392 ) نیز در فرض مسئله در ماده 683 از دیدگاه مشهور تبعیت نموده است. پژوهش حاضر بر آن است تا با روشی توصیفی تحلیلی، پس از بررسی اقوال موجود در مسئله و ارزیابی مستندات آنها، دیدگاهی را که به حق و عدالت نزدیک تر است برگزیند.

دیه، دیه شنوایی، نصف دیه، روایت.